NARRATOR występuje w EPICE.
NARRATOR PIERWSZOOSOBOWY (pamiętnikarski)
- czasowniki w pierwszej osobie;
- może być uczestnikiem wydarzeń
- ma ograniczoną wiedzę o świecie przedstawionym
- często subiektywny
- TYPY NARRACJI: auktorialna (patrzy na świat z dystansem), personalna (tak jak widzi ją bohater)
Przysłał do mnie król JMość pana Straszowskiego, sługę swego, z listami, prosząc solenniter [usilnie] o darowanie wydry, którą chowaną miałem, tak rozkoszną, że wolałbym był partem substancyjej [część majątku] mojej dać aniżeli onę, com ją tak kochał (…). Przeczytawszy listy zacudowałem się (…) i pytam: „Dla Boga! cóż to królowi JMości po tym?” Powiedział poseł, że bardzo król JMość żąda i prosi. Ja dopiero, że nie masz tej rzeczy u mnie, co by miała być odmowna królowi JMości. Ale mi było tak miło, jakoby mię ostrym grzebłem po gołej skórze drapał.
Jan Chryzostom Pasek, Pamiętniki
NARRATOR TRZECIOOSOBOWY (autorski)
- relacjonuje w trzeciej osobie
- może nie ujawniać się w dziele
- może wyrażać poglądy i oceny
- często wszechwiedzący
- może być obiektywny lub subiektywny
Na początku lipca, gdy żar lał się z nieba, pod wieczór pewien młodzian wychynął ze swej komórki, którą odnajmował od lokatorów (…). Na schodach szczęśliwie uniknął spotkania ze swoją gospodynią (…). Zalegał gospodyni z opłatą komornego i bał się spotkania z nią.
Działo się tak nie dlatego, że był tchórzliwy czy nieśmiały (…).
Fiodor Dostojewski, Zbrodnia i kara