Przy­po­mnie­nie lek­tur obowiązkowych:

Char­les Dic­kens, Opo­wieść wigilijna;

Alek­san­der Fre­dro, Zemsta;

Jan Kocha­now­ski, wybór fra­szek i tre­nów, w tym tren VIIVIII;

Alek­san­der Kamiń­ski, Kamie­nie na szaniec;

Adam Mic­kie­wicz, Redu­ta Ordo­na, Śmierć Puł­kow­ni­ka, Świ­te­zian­ka, Dzia­dy cz. II, Pan Tade­usz (całość);

Anto­ine de Saint-Exu­péry, Mały Książę;

Hen­ryk Sien­kie­wicz, Quo vadis, Latarnik;

Juliusz Sło­wac­ki, Balladyna;

TABELI (MÓJ AUTORSKI POMYSŁ NA PISANIE ROZPRAWEK, BY NIE ZAPOMNIEĆICH WAŻNYCH ELEMENTACH) ZNAJDUJE SIĘ ROZPRAWKA, PUBLIKUJĘ ZA ZGODĄ AUTORKI

Autor­ką pra­cy jest Ola R. 

TEMAT: Napisz roz­praw­kę, w któ­rej uza­sad­nisz, że kie­ro­wa­nie się dobrem innych daje szczę­ście. W argu­men­ta­cji odwo­łaj się do wybra­nej lek­tu­ry obo­wiąz­ko­wej oraz do inne­go utwo­ru lite­rac­kie­go. Two­ja pra­ca powin­na liczyć co naj­mniej 200 słów. 

wprowadzenie‌ ‌do‌ ‌tematu‌‌ ‌np.‌ ‌Ostatnio‌ ‌

zastanawiałem‌ ‌się,‌ ‌czy…‌ ‌

Po‌ ‌rozmowie‌ ‌z‌ ‌X‌ ‌i‌ ‌Y oraz zagłębieniu‌ ‌się‌ ‌w‌ ‌temat‌ ‌

okazało‌ ‌się,‌ ‌że…‌ ‌ ‌

TEZA‌:‌ ‌(jedno‌ ‌zdanie‌ ‌oznaj­mu­ją­ce)‌ 

Ostat­nio zasta­na­wia­łam się nad tym, czy myśle­nie o dru­gim czło­wie­ku może nas uszczę­śli­wiać. Po chwi­li dotar­ło do mnie, że tak. Przy­kła­do­wo, gdy my będzie­my poma­gać innym, oni będą poma­gać nam. Nale­ży zatem stwier­dzić, że kie­ro­wa­nie się dobrem innych daje szczęście.

ARGUMENT (jed­no zdanie)

 PRZYKŁAD lek­tu­ry obo­wiąz­ko­wej (jed­no zda­nie zło­żo­ne); (gatu­nek, autor, tytuł i wpro­wadź boha­te­ra) np. Moż­na to zauwa­żyć w powie­ści Bole­sła­wa Pru­sa pt. “Lal­ka”, w któ­rej Sta­ni­sław Wokulski…(to, co tu zapi­szesz musi mieć zwią­zek z argumentem)

reflek­sja z tre­ści  (ZE TRZY ZDANIA) (opo­wiedz treść, ale tyl­ko tę zwią­za­ną z tema­tem i dodaj swo­je przemyślenia)

pod­su­mo­wa­nie przy­kła­du i argu­men­tu i odwo­ła­nie do tezy (jed­no zdanie)

Zacznę od tego, że będąc samo­lub­nym, nie będzie­my szczę­śli­wi. Moż­na to zauwa­żyć w opo­wia­da­niu  Char­le­sa Dic­ken­sa pt. “Opo­wieść wigi­lij­na”, w któ­rym Ebe­ne­zer Scro­oge był sta­rym, zgorzk­nia­łym samot­ni­kiem.  Boha­te­ra odwie­dzi­ły trzy duchy, któ­re udo­wod­ni­ły mu, że musi się zmie­nić, bo ina­czej umarł­by w samot­no­ści. Scro­oge zaczął fak­tycz­nie dostrze­gać, że źle się zacho­wu­je w sto­sun­ku do innych, zaczął dostrze­gać pięk­no życia i spę­dzał wię­cej cza­su z pozo­sta­łą mu rodzi­ną. Poszedł z chę­cią do swo­je­go sio­strzeń­ca, Fre­da, na spo­tka­nie świą­tecz­ne i nawią­zał bliż­sze rela­cje z pra­cow­ni­kiem, Bobem Crat­chi­tem. Przy­kład ten udo­wad­nia, że nie war­to być samolubnym.

ARGUMENT (jed­no zdanie)

 PRZYKŁAD lek­tu­ry obo­wiąz­ko­wej (jed­no zda­nie zło­żo­ne); (gatu­nek, autor, tytuł i wpro­wadź boha­te­ra) np. Moż­na to zauwa­żyć w powie­ści Bole­sła­wa Pru­sa pt. “Lal­ka”, w któ­rej Sta­ni­sław Wokulski…(to, co tu zapi­szesz musi mieć zwią­zek z argumentem)

reflek­sja z tre­ści  (ZE TRZY ZDANIA) (opo­wiedz treść, ale tyl­ko tę zwią­za­ną z tema­tem i dodaj swo­je przemyślenia)

pod­su­mo­wa­nie przy­kła­du i argu­men­tu i odwo­ła­nie do tezy (jed­no zdanie)

Cza­sa­mi trze­ba się zmie­nić dla kogoś waż­ne­go dla nas, gdyż przez zmia­ny może­my być szczę­śliw­si. Taką zmia­nę może­my zauwa­żyć w powie­ści histo­rycz­nej autor­stwa Hen­ry­ka Sien­kie­wi­cza pt. “Quo Vadis”, w któ­rej Marek Wini­cjusz zmie­nił swo­ją reli­gię dla uko­cha­nej Ligii.  Głów­ny boha­ter nie był chrze­ści­ja­ni­nem, lecz bar­dzo chciał uzy­skać odwza­jem­nio­ną miłość od pew­nej chrze­ści­jan­ki. Ponie­waż był On w niej bar­dzo zako­cha­ny, zmie­nił reli­gię, ryzy­ku­jąc tym samym swo­je życie (chrze­ści­ja­nie byli zabi­ja­ni  przez Rzy­mian jako inno­wier­cy). Osta­tecz­nie męż­czy­zna zyskał poglą­dy uko­cha­nej i mimo trud­nej sytu­acji, jaka pano­wa­ła w sto­li­cy Włoch, uda­ło im się prze­żyć, wyje­chać i żyć szczę­śli­wie. Ta sytu­acja poka­zu­je, że war­to być zmien­nym i otwar­tym na nowo­ści człowiekiem. 

ODWOŁANIE DO TEZY

przy­po­mnie­nie argu­men­tów i przykładów

reflek­sje z tre­ści w for­mie podsumowania

Sądzę, że przed­sta­wio­ne prze­ze mnie powyż­sze argu­men­ty udo­wad­nia­ją, iż bycie dobrym czło­wie­kiem daje szczę­ście. Ebe­ne­zer Scro­oge na sta­rość zyskał radość z życia, a Marek Wini­cjusz — miłość.