Możesz zostać moim patronem/moją patronką: 
Literatura dziecięca rzadko w tak przejrzysty sposób łączy emocje z wiedzą praktyczną. Joanna Jagiełło w książce „Karetka mojego taty” (seria „Czytam sobie”, poziom 3, wyd. HarperKids) udowadnia, że można opowiedzieć najmłodszym o trudach pracy medycznej i jednocześnie przekazać podstawy pierwszej pomocy, a przy tym nie infantylizować, lecz pokazać, że czasami same starania nie wystarczają, bo los pisze różne scenariusze.
Narratorem jest Antek, syn ratownika medycznego. Chłopiec patrzy na tatę z podziwem, ale odkrywa też jego zmęczenie, lęki i odpowiedzialność. Czuje się też mało ważny, bo inni ojcowie mają czas dla dzieci, a jego ojciec jest nieustannie w pracy. Dzięki temu czytelnik rozumie, że bohaterstwo to nie filmowa akcja, lecz codzienna gotowość do pomocy drugiemu człowiekowi, ale też ogromne poświęcenie. Fabuła prowadzi nas przez różne sytuacje: od dramatycznych wezwań do pacjentów w stanie zagrożenia życia, po rodzinne rozmowy o sensie tej pracy.
Największą wartością edukacyjną jest wprowadzenie elementów pierwszej pomocy. Dzieci dowiadują się, jak wygląda resuscytacja, co oznacza numer 112, jak rozpoznać sytuację kryzysową i jak zachować spokój, gdy inni wpadają w panikę. Wszystko to podane jest w naturalny sposób – poprzez rozmowy i doświadczenia bohatera, a nie w formie suchego wykładu.
Książka spełnia też funkcję rozwijającą kompetencje czytelnicze. Poziom 3 serii „Czytam sobie” oznacza dłuższe zdania, bogate słownictwo i konieczność uważnego śledzenia tekstu. Dziecko ćwiczy nie tylko płynność czytania, lecz także rozumienie kontekstu i zapamiętywanie informacji. Dodatkowym wsparciem są „Zadania dla mistrzów czytania” i słowniczek trudniejszych pojęć, które pozwalają utrwalić nową wiedzę i sprawdzić jej zastosowanie w praktyce.
Ilustracje Katarzyny Koczubiej-Pogwizd dopełniają treść – realistyczne, ale nie przytłaczające, pomagają dziecku lepiej wyobrazić sobie sytuacje medyczne i zrozumieć emocje bohaterów, a przy tym nie wizualizują tego, co byłoby dla młodego czytelnika za trudne..
„Karetka mojego taty” to książka, która działa na wielu poziomach: wzmacnia więź rodzinną, buduje szacunek do zawodów medycznych, uczy empatii i odwagi. To zarazem mądry podręcznik pierwszej pomocy dla najmłodszych – osadzony w opowieści, a więc zapadający w pamięć bardziej niż jakikolwiek szkolny instruktaż.
Polecam do czytania wspólnego i samodzielnego – w domu, w szkole, podczas zajęć wychowawczych czy lekcji edukacji dla bezpieczeństwa. To tytuł, który może realnie przygotować dzieci do tego, jak reagować w sytuacji zagrożenia życia.
Niezmiennie jestem wdzięczna za to, że mogę być patronką tej serii (która konsekwentnie jest wydawana od nastu lat) dla młodych czytelniczek i czytelników 🙂
