Bibliografia to nie tylko formalny dodatek na końcu pracy. To spis źródeł, z których korzysta autor, a więc dowód rzetelności, samodzielności i świadomości naukowej. Dobrze przygotowana bibliografia pokazuje, że tekst powstał w dialogu z innymi autorami, koncepcjami i opracowaniami, a nie „z niczego”.

WSZYSTKIE WPISY O REDAKCJI TEKSTU NAUKOWEGO

Czym jest bibliografia?

Bibliografia (spis literatury) zawiera pełne dane źródeł, do których odwołujesz się w przypisach lub które realnie wykorzystujesz w toku pracy. W odróżnieniu od przypisów:

  • nie zawiera numerów stron,
  • nie używa skrótów typu „tamże” czy „dz. cyt.”,
  • nie opisuje fragmentów, lecz całe publikacje.

Pozycje w bibliografii porządkujemy alfabetycznie według nazwisk autorów (nie według kolejności cytowania).

Format zapisu (schemat bazowy)

Każdy wpis w bibliografii końcowej sporządzamy według jednego, powtarzalnego wzoru:

Nazwisko Imię, „Tytuł”, Wydawnictwo, Miejsce, rok.

Uwaga: jeśli w przypisie stosujesz układ Imię i nazwisko, „Tytuł”, Wydawnictwo, Miejsce, rok, s. numer, to w bibliografii:

  • zamieniasz kolejność (najpierw nazwisko),
  • usuwasz oznaczenia stron,
  • zachowujesz identyczną interpunkcję i konsekwencję zapisu.

Podstawowe zasady edycji

  • czcionka: Times New Roman, 12 pkt; interlinia 1,5; justowanie obustronne,
  • odstęp między pozycjami: pojedynczy,
  • każdy wpis kończymy kropką,
  • tytuły zapisujemy w polskich cudzysłowach apostrofowych: „…”,
  • spójność: te same elementy zawsze w tej samej kolejności.

Przykłady i wzory

Książka jednego autora

WZÓR: Nazwisko Imię, „Tytuł”, Wydawnictwo, Miejsce, rok.

PRZYKŁAD: Jasienica Piotr, „Myśl o dawnej Polsce”, Prószyński i S-ka, Warszawa, 2009.

Książka obcojęzyczna (z tłumaczeniem)

WZÓR: Nazwisko Imię, „Tytuł”, przeł. Imię i nazwisko tłumacza, Wydawnictwo, Miejsce, rok.

PRZYKŁAD: Heidegger Martin, „Znaki drogi”, przeł. Stanisław Blandzi, Marek Falkowski i in., Wydawnictwo Spacja, Warszawa, 1999.

Rozdział w książce zbiorowej

WZÓR: Nazwisko Imię, „Tytuł rozdziału”, [w:] „Tytuł książki”, red. Imię i nazwisko redaktora, Wydawnictwo, Miejsce, rok.

PRZYKŁAD: Gołębiewska Małgorzata, „Prawda a metafora”, [w:] „Wiedza a prawda”, red. Anna Motycka, IFiS PAN, Warszawa, 2005.

Rozdział w książce jednego autora

WZÓR: Nazwisko Imię, „Tytuł rozdziału”, [w:] tegoż/tejże, „Tytuł książki”, Wydawnictwo, Miejsce, rok.

PRZYKŁAD: Tischner Józef, „Martina Heideggera milczenie o Bogu”, [w:] tegoż, „Myślenie według wartości”, Wydawnictwo Znak, Kraków, 2002.

Rozdział w książce jednego autora obcojęzycznego (z tłumaczeniem)

WZÓR: Nazwisko Imię, „Tytuł rozdziału”, przeł. Imię i nazwisko tłumacza, [w:] tegoż/tejże, „Tytuł książki”, Wydawnictwo, Miejsce, rok.

PRZYKŁAD: Heidegger Martin, „Czym jest metafizyka?”, przeł. Krzysztof Pomian, [w:] tegoż, „Budować, mieszkać, myśleć. Eseje wybrane”, Czytelnik, Warszawa, 1977.

Artykuł w czasopiśmie

WZÓR: Nazwisko Imię, „Tytuł artykułu”, „Tytuł czasopisma”, Miejsce, rok, nr.

PRZYKŁAD: Markowski Michał Paweł, „Bajeczna spekulacja. Derrida, Heidegger i poezja”, „Literatura na Świecie”, Warszawa, 1998, nr 11–12.

Artykuł tłumaczony w czasopiśmie

WZÓR: Nazwisko Imię, „Tytuł artykułu”, przeł. Imię i nazwisko tłumacza, „Tytuł czasopisma”, Miejsce, rok, nr.

PRZYKŁAD: Ricoeur Paul, „Metaforyczne i metafizyczne”, przeł. Tomasz Komendant, „Teksty”, Warszawa, 1980, nr 6.

Hasło z encyklopedii lub słownika

WZÓR: „Hasło”, [w:] „Tytuł źródła”, red. Imię i nazwisko redaktora, Wydawnictwo, Miejsce, rok.

PRZYKŁAD: „Prywatność”, [w:] „Uniwersalny słownik języka polskiego”, red. Stanisław Dubisz, Elżbieta Sobol, PWN, Warszawa, 2008.

Strona internetowa

WZÓR: Nazwisko Imię, „Tytuł lub temat strony”, nazwa serwisu, Miejsce, rok, adres URL, dostęp [data].

PRZYKŁAD: Nowak Leszek, „Podręcznik internauty. Podstawowe informacje o sieci”, Pagi.pl, Warszawa, 1999, http://www.pagi.pl/pagi.start/PODRECZNIK/podmenu.htm, dostęp 22 grudnia 1999.

Artykuł lub dokument online (PDF)

WZÓR: Nazwisko Imię, „Tytuł”, [w:] „Tytuł tomu/konferencji”, red. Imię i nazwisko redaktora, Wydawnictwo, Miejsce, rok, t. numer, s. zakres, adres URL, dostęp [data].

PRZYKŁAD: Goban-Klas Tomasz, „Ontologia Internetu”, [w:] „Społeczeństwo informacyjne – wizja czy rzeczywistość? II ogólnopolska konferencja naukowa”, red. Lucjan H. Haber, Uczelniane Wydawnictwa Naukowo-Dydaktyczne AGH, Kraków, 2004, t. 1, s. 33–40, http://winntbg.bg.agh.edu.pl/skrypty2/0095/033-040.pdf, dostęp 10 listopada 2015.

Raport lub publikacja elektroniczna

WZÓR: Nazwisko Imię, „Tytuł”, instytucja / wydawnictwo, Miejsce, rok, adres URL, dostęp [data].

PRZYKŁAD: Rice Alyssa, „Campaigns Online. The Profound Impact of the Internet, Blogs, and E-Technologies in Presidential Political Campaigning”, Center for the Study of American Government at Johns Hopkins University, Baltimore, 2004, http://www.campaignsonline.org/reports/online.pdf, dostęp wrzesień 2007.

Dobre praktyki

  • Wpisy alfabetyzujemy według nazwisk autorów; pozycje bez autora (np. hasła, strony instytucji) umieszczamy na końcu.
  • Jeśli bibliografia jest obszerna, podziel ją na sekcje: „Literatura przedmiotu”, „Źródła internetowe”, „Filmografia/Materiały wizualne”.
  • Konsekwencja zapisu jest kluczowa: ten sam porządek elementów, ta sama interpunkcja, te same skróty.
WSZYSTKIE WPISY O REDAKCJI TEKSTU NAUKOWEGO