POLECENIE:
Ana­li­za cza­su w utwo­rach epic­kich naj­czę­ściej obej­mu­je napię­cie mię­dzy cza­sem nar­ra­cji a cza­sem fabu­ły, roz­pię­tość i spo­sób łącze­nia scen w ramach cza­su akcji, a tak­że wszel­kie odnie­sie­nia fabuły/akcji do kon­tek­stu histo­rycz­ne­go. Ale nie tyl­ko następ­stwo zda­rzeń mówi o prze­bie­gu cza­su – tak­że zmia­na obra­zo­wa­nia, per­spek­ty­wy […] albo też przy­wo­ła­nie minio­nych, nie­ak­tu­al­nych dziś nazw czy form języ­ko­wych. (Doro­ta Korwin-Piotrowska)

Roz­waż, jaką rolę w utwo­rze lite­rac­kim peł­ni kon­struk­cja cza­su. Punk­tem wyj­ścia do roz­wa­żań uczyń frag­ment tek­stu Doro­ty Kor­win-Pio­trow­skiej.
W pra­cy odwo­łaj się do:
• wybra­nej lek­tu­ry obo­wiąz­ko­wej
• utwo­rów lite­rac­kich z dwóch róż­nych epok
• wybra­ne­go kontekstu.

MOJE ROZWIĄZANE, ROBIONE SZYBKO, NA KOLANIE, WIĘC TRZEBA JE JESZCZE ROZPISAĆ DO MIN. 500 WYRAZÓW I DODAĆ ZAKOŃCZENIE. TO JEDYNIE PRZYKŁAD ROZWIĄZANIA, ALE MAM NADZIEJĘ, ŻE SIĘ WAM PRZYDA:

Ana­li­za (przy oka­zji kon­tekst): Maska histo­rycz­na pozwa­la nar­ra­to­ro­wi na unik­nię­cie cen­zu­ry i przez ana­lo­gię do obec­nych wyda­rzeń czy­tel­ni­cy odczy­tu­ją dzia­ła­nia i posta­wy boha­te­rów osa­dzo­nych w śre­dnio­wie­czu, porów­nu­jąc je do obec­nej sytu­acji poli­tycz­nej, co moż­na zauwa­żyć w powie­ści poetyc­kiej pt.: Ada­ma Mic­kie­wi­cza „Kon­rad Wal­len­rod”. Na to napię­cie mię­dzy cza­sem fabu­ły a cza­sem nar­ra­cji zwra­ca uwa­gę Doro­ta Kor­win-Pio­trow­ska. Badacz­ka zauwa­ża też wpływ cza­su na sty­li­za­cję histo­rycz­ną, któ­ra przez wpro­wa­dze­nie archa­icz­nych form języ­ko­wych ma prze­nieść odbior­cę dzie­ła lite­rac­kie­go do epok przed­sta­wia­nych w utworze.

Teza: Nale­ży zatem stwier­dzić, że kon­struk­cja cza­su odgry­wa w utwo­rze lite­rac­kim istot­ną rolę i wpły­wa na per­spek­ty­wę odbior­cy wobec opi­sy­wa­nych wydarzeń.

Argu­ment 1: W dra­ma­cie antycz­nym kon­struk­cja cza­su peł­ni funk­cję ogra­ni­cze­nia per­spek­ty­wy i jest moty­wo­wa­na cechą gatun­ko­wą.
Przy­kład z obo­wiąz­ko­wej 1: „Król Edyp”/ „Anty­go­na” – wyda­rze­nia 24h
Kon­tekst: Kon­tek­stem do antycz­nej kon­wen­cji cza­su tra­ge­dii są dra­ma­ty szek­spi­row­skie oraz roman­tycz­ne, w któ­rych znie­sio­no zasa­dę trzech jed­no­ści i dzię­ki temu moż­na wpro­wa­dzić do utwo­ru mno­gość wąt­ków fabu­lar­nych oraz np. uka­zać sym­bo­licz­ne zna­cze­nie cza­su, jak w przy­pad­ku peł­ne­go roku litur­gicz­ne­go w “Dzia­dach cz. III”.

Argu­ment 2: W epo­sie kon­struk­cja cza­su dzię­ki retro­spek­cjom pozwa­la na uszcze­gó­ło­wie­nie moty­wa­cji boha­te­rów i wyja­śnie­nie przy­czyn aktu­al­nych wyda­rzeń.
Przy­kład lek­tu­ry z innej epo­ki 2: “Pan Tadeusz”

Argu­ment 3: Wspo­mnie­nia w powie­ści reali­stycz­nej pozwa­la­ją na uka­za­nie nie­mi­me­tycz­nych wyda­rzeń, wra­żeń i prze­żyć boha­te­rów, co pozwa­la na roz­bu­do­wa­nie cha­rak­te­ry­sty­ki posta­ci.
Przy­kład lek­tu­ry z innej epok 3: “Lal­ka”.

ZAKOŃCZENIE:

Wię­cej na ten temat dowiesz się z moje­go kur­su do matu­ry (w skle­pie znaj­dziesz też kurs do egza­mi­nu ósmo­kla­si­sty). Chesz się z nim zapo­znać? KLIKNIJ TUTAJ.