Oficjalna polszczyzna to taka, której używa się w sytuacjach formalnych (np. rozmowa z urzędnikiem). Najważniejsze cechy tej odmiany języka to:

  • zwracanie uwagi na odpowiedni dobór słownictwa
  • używanie zwrotów grzecznościowych
  • staranność i poprawność gramatyczna
  • dbałość o interpunkcję

Polszczyzna używana w internecie jest nieoficjalna. Brakuje w niej dbałości o pełną poprawność językową, zamiast tego pojawia się silny nacisk na funkcjonalność i szybkość wypowiedzi. Najważniejsze cechy tej odmiany języka to:

  • operowanie skrótem (np. zw – zaraz wracam, nwm – nie wiem)
  • stosowanie angielskich skrótów (brb – zaraz wracam, nvm – nieważne)
  • mniejsza dbałość o poprawność gramatyczną – zamiast tego nastawienie na funkcjonalność
  • brak dbałości o interpunkcję
  • przyzwolenie na pomijanie znaków diakrytycznych („c” zamiast „ć”, „o” zamiast „ó”)
  • zróżnicowanie (używanie określeń charakterystycznych dla konkretnego środowiska, np. „mirki”, „mirabelki” w serwisie Wykop, „OP” (autor oryginalnego postu) i „nk” (niech ktoś wytłumaczy) w grupach na Facebooku
  • ogólne przyzwolenie na stosowanie wulgaryzmów

Różnice między polszczyzną oficjalną a używaną w internecie – przykład

W korespondencji oficjalnej (np. list do dyrektora szkoły) zawrzesz takie elementy jak „Szanowna Pani Dyrektor”, „Z poważaniem”, będziesz pisać na temat i z dbałością o każdy przecinek. Twoje zdania będą wielokrotnie złożone, często w stronie biernej. Sposób prowadzenia korespondencji oficjalnej jest uniwersalny.

W korespondencji nieoficjalnej (np. wpis na forum) możesz napisać przywitać się słowami „witam” i pożegnać „elo”. Możesz pisać długie zdania albo wypunktować elementy, które Cię interesują. Nie będziesz przejmować się przecinkami ani polskimi znakami, a sposób pisania dostosujesz do odbiorcy (inaczej napiszesz na forum, a jeszcze inaczej np. na Messengerze do koleżanki albo w komentarzu na Instagramie).
Wszystkim zainteresowanym językiem internetu polecam ciekawy tekst kultury (krótki):