Zagłosuj na mnie w konkursie na influencera edukacyjnego [influencerslive]

UWAGA!

Potrzebuję Waszego wsparcia ✨

Zgłosiłam się do konkursu dla edukacyjnych twórców internetowych — bo skoro codziennie mówię o języku, literaturze i edukacji w sieci, to pomyślałam, że może warto spróbować i tutaj.

To dla mnie ważne — nie tylko dlatego, że lubię to, co robię, lecz także dlatego, że wierzę w edukację, która łączy wiedzę, uważność i poczucie humoru.

Jeśli uważasz, że to, co robię, ma sens — zagłosuj.

To zajmuje chwilę, a może naprawdę dużo w moim świecie zmienić:

👉 [https://influencerslive.pl/t/baba-od-polskiego/]

Głosowanie trwa do 18 kwietnia.

Dlaczego na mnie?

Wymyśliłam sobie najbardziej sformalizowany zawód świata, a wykonuję go tak, że wspaniale się przy tym bawię. Jestem polonistką, redaktorką, oligofrenopedagożką i podcasterką. Założyłam markę „Baba od polskiego”, która od 2017 roku przyciąga uwagę ponad 10 milionów użytkowników.

Zwyciężyłam w konkursie VIVELO Top Creators 2024 w kategorii Education oraz otrzymałam nagrodę za upowszechnianie czytelnictwa w konkursie „Książka Roku 2024” polskiej sekcji IBBY. Organizuję również Romantykon – konwent miłośników romantyzmu.

Napisałam książkę „Radio w mojej głowie. Opowieści o ADHD” (wyd. Prószyński i S-Ka), planery edukacyjne (wyd. Eurograf-Bis) oraz serię „Nauka z audiobooka” (wyd. Harde). Tworzę posłowia do klasyki polskiej literatury w serii „Kiedyś Przeczytam” wydawnictwa Powergraph.

W sieci tłumaczę z polskiego na nasze, uczę mnemotechnik, pokazuję, że każdy może być dobry z pisania. Uważam, że nie ma znaczenia, czy ktoś czyta „Potop”, czy mangi — liczy się głos i odwaga, by go użyć. Język polski to przede wszystkim narzędzie dialogu i krytycznego myślenia.

Codziennie prowadzę swoje kanały w mediach społecznościowych, nagrywam live’y, tworzę angażujący kontent edukacyjny i buduję społeczność wokół wiedzy, humoru i uważności językowej.

Prowadzę spotkania literackie i edukacyjne („Baba book” i „Baba o budzie”), przygotowuję scenariusze lekcyjne dla instytucji kultury (m.in. Teatr Polski w Warszawie, NPRCz 2.0).

Jestem oligofrenopedagożką z ADHD — nie śpię, gadam, latam i pokazuję, że neuroatypowość to nie przeszkoda, lecz zasób. Wierzę, że metody pracy z uczniami neuroróżnorodnymi działają dla wszystkich.

Na co dzień uczę młodzież i dorosłych, przygotowuję uczniów do egzaminów i olimpiad, szkolę nauczycieli i firmy. Uczę każdego, kto chce się uczyć — niezależnie od wieku.