Możesz zostać moim patronem/moją patronką: 
W książce opisuje swoje doświadczenia jako osoba, u której ADHD zostało zdiagnozowane późno, dopiero w wieku 33 lat. Oddaje w niej także głos 18 osobom, którzy również otrzymali późną diagnozę. Autorka na spotkaniu wyjaśniła, że wykorzystanie przeżyć różnych ludzi pomaga lepiej zobrazować niejednorodność form, w jakich objawiać się może ADHD.
Mówiąc o swoich doświadczeniach, pokazała, jak ADHD może wyglądać u dziewczynek czy też kobiet, które wychowano na grzeczne, ciche i skromne. U osoby, która całe życie borykała się z poczuciem wstydu, trudnościami w utrzymywaniu relacji oraz widzeniem siebie jako „dziwaczki”.
Książka „Radio w mojej głowie. Opowieści o ADHD” jest już w SPRZEDAŻY!
Co w niej? Radio!
Życie z odpalonymi kilkoma stacjami radiowymi jednocześnie, bez litości. Wzgórza kreatywności, dokonywanie cudów i niemożliwość wstania z łóżka, syndrom impostora, poczucie własnej wartości poniżej godności, uzależnienia, lęk i pasje, które sprawiają, że chce się żyć. Na smutno i na wesoło. Bez romantyzowania ADHD i bez stawiania się w roli ofiary. Tak chciałam, mam nadzieję, że tak wyszło. Mówię o sobie, ale by opanować ten egoistyczny pamiętnik i by nie sprawiać wrażenia, że każdy tak ma, zaprosiłam jeszcze 18 osób do rozmowy. Zostałam przekaźnikiem, spisałam je, by mogły wybrzmieć jak opowieść. W końcu to książka o różnorodności.