Cypis – „Gdzie jest biały węgorz?”


Brak pieniędzy sprawia, że podmiot liryczny nie jest w stanie zaspokoić swojego głodu. Rozpaczliwie poszukuje możliwości pozyskania środków („myślami po znajomych biegam”), ale po szybkim namyśle zauważa, że ma długi także wśród znajomych. Swoją sytuację materialną kwituje gorzką refleksją na temat samego siebie – „przycinam jak nożyczki”. 


Brak pieniędzy sprawia, że podmiot liryczny „usycha jak wyrwany chwast” i czuje, że zaczyna tracić kontakt z rzeczywistością.

Fiodor Dostojewski – „Zbrodnia i kara”


Rodion Raskolnikow, relegowany student, zastawia zegarek po ojcu, aby mieć pieniądze chociaż na kilka dni. Dostaje list, z którego wynika, że z powodu trudnej sytuacji finansowej jego siostra musi wyjść za mąż za Łużyna. Rodion, aby rozwiązać wszystkie problemy, zabija lichwiarkę Alonę Iwanowną i kradnie z jej domu kosztowności.


Brak pieniędzy sprawia, że człowiek nie ma nic do stracenia i jest w stanie zrobić wszystko, aby poprawić swój los. 

„Gdzie pieniądze są za las?”


Starsza kobieta czuje się oszukana przez Stacha, który pojechał do Centrali, jej las wyciął, po jej lesie chodził i jej pieniądze zabrał. Sytuację potęguje również fakt, że Stacha nie ma w domu – w związku z czym przenosi swoją frustrację na osobę, która odebrała telefon w imieniu Stacha. 


Brak pieniędzy za las wywołuje agresję oraz zapoczątkowuje falę przekleństw (w tym także życzenie trafienia piorunem ognistym siarczystym).

Łona – „Rozterki młodego rapera”


Podmiot liryczny na okrągło powtarza pytanie, gdzie są jego pieniądze. Nie podaje dodatkowych szczegółów, co sugeruje, że jego apel ma formę uniwersalną; nie odnosi się do konkretnej sytuacji, lecz do systemu kapitalistycznego opartego na pieniądzu. Poprzez wielokrotne powtarzanie jednej frazy podkreśla swoją determinację w dążeniu do prawdy. Pragnie wyjaśnić okoliczności kradzieży oraz rozliczyć osoby, które dorobiły się jego kosztem. 


Brak pieniędzy wyzwala u niego frustrację, czego znakiem jest częste używanie wulgaryzmu.