Motyw walki człowieka o własne szczęście. Omów zagadnienie na podstawie Lalki Bolesława Prusa. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Wstęp (wprowadzenie):

Trudno podać definicję szczęścia – dla każdego jest ono czymś zupełnie innym. Może to być na przykład radość z wykonywanej pracy, możliwość życia w zgodzie z naturą lub po prostu życie w ukochanej ojczyźnie. We współczesny świecie o szczęście trzeba jednak zawalczyć – nie jest ono dane raz na zawsze. Podobne przemyślenia mieli pozytywiści, którzy uważali, że ciężką pracą można osiągnąć ten pożądany stan.

Rozwinięcie („Lalka”):

Za sztandarowy przykład człowieka, który podjął się walki o własne szczęście, należy uznać Stanisława Wokulskiego – bohatera „Lalki” Bolesława Prusa. Urodzony w zubożałej rodzinie szlacheckiej podejmował się różnych prac, aby zarobić na życie (między innymi pracował u Hopfera). Jego sytuacja nie była najlepsza. Po upadku powstania styczniowego został zesłany na Syberię, a później był na utrzymaniu Ignacego Rzeckiego. Przełom w życiu Wokulskiego przyniosło ujrzenie Izabeli Łęckiej w teatrze – zakochał się w niej i postanowił zawalczyć o możliwość zbliżenia się do arystokratki. W tym celu wyjechał do Bułgarii, gdzie udało mu się pomnożyć majątek i zerwać z łatką człowieka, który dorobił się dzięki małżeństwu z Małgorzata Minclową. Zarobione na wojnie pieniądze wykorzystał, aby zdobyć uznanie Łęckiej – zdołał się wkupić w łaski arystokracji, a także, aby uzyskać przychylność miłości swojego życia, spełniał jej zachcianki. Warto jednak zauważyć, że poczynania Wokulskiego spotykały się z różnym odbiorem. Wiele osób patrzyło z politowaniem na umizgi kupca, inni natomiast (tak jak Ignacy Rzecki) martwili sie o niego, wątpiąc w skuteczność jego działań.

Kontekst:

Motyw walki o własne szczęście pojawiał się również w innych epokach literackich. Jednym z najbardziej dramatycznych przykładów jest zachowanie Romea Montecchiego i Julii Capuletti – bohaterów dramatu Williama Szekspira. Kochankowie, pochodzący ze zwaśnionych rodzin, byli gotowi na największe poświęcenie, aby tylko móc być razem. Julia – zmuszana do małżeństwa z Parysem – zdecydowała się nawet wypić miksturę, która wprowadziła ją w stan zbliżony do śmierci. Tym samym chciała zrealizować plan, mający na celu połączenie jej z ukochanym. Niestety walka ta zakończyła się porażką. Romeo, przekonany, że Julia jest martwa, popełnił samobójstwo – czyn stanowiący ostateczny dowód poświęcenia w imię miłości.

Zakończenie (podsumowanie):

Życie stawia przed ludźmi liczne wyzwania. Rzadko kiedy człowiek może osiągnąć szczęście bez żadnych wyrzeczeń – walka o swoje jest wręcz koniecznością. O swą radość walczył zarówno Stanisław Wokulski, jak i bohaterowie dramatu Szekspira. Byli gotowi na największe wyrzeczenia, aby tylko być szczęśliwymi.