Galach to uniwersalny język komunikacji w świecie „Diuny”. Służy do wymiany informacji między różnymi kulturami i rasami. Jest on porównywalny do angielskiego w naszym świecie. Pomimo istnienia innych języków Galach pozostaje głównym środkiem porozumiewania się.

Chakobsa to tajemny język wywodzący się z czasów przed przybyciem Fremenów na Arrakis. Jest to narzędzie przetrwania i komunikacji, gdyż zawiera wiele sformułowań związanych z życiem na pustyni i pomaga zachowywać tradycje, a także chroni przed wrogami. Korzystają z niego zarówno Fremeni (którzy mają także „zwykły” język), jak i Bene Gesserit (w mniejszym stopniu). Dialog w chakobsa: TU.

Ciekawostka: chakobsa to też prawdziwy, tajny język używany przez średniowiecznych rycerzy i książąt czerkieskich. Nazwa pochodzi od słów šhə-k’oa-bza, oznaczających, jak w świecie „Diuny”, „język myśliwych” w Bzhedukh (języku jednym z dwunastu głównych plemion czerkieskich). Herbert do stworzenia wielu postaci (Fremenów), przedmiotów i języka chakobsa czerpał inspirację z powieści „The Sabres of Paradise” („Szable raju”) napisanej przez Lesley Blanch, która opisywała historię ludobójstwa Czerkiesów. O czerkiesach pisałam mówiłam też TU.

Frank Herbert stworzył jedynie podstawowe słownictwo i gramatykę tych języków. Intensywnie czerpał ze słów z języka arabskiego i hebrajskiego. 

Mamy też języki stworzone specjalnie na potrzeby adaptacji na małym i dużym ekranie. Jednym z nich jest język sardaukarów (armii imperatora). Język mówiony to zmodyfikowany język angielski, twórcy sprawili, by brzmiał po prostu inaczej niż to, co znamy. Język religii — śpiewany, wraz z fonologią, został w całości opracowany przez Davida J. Petersona, który nawet zamieścił na swojej stronie próbki śpiewu gardłowego, by pokazać, jak powinien on brzmieć. 

TUmożna poczytać o językach, które stworzył.  Link do translacji dialogów zapisanych przez Petersona