MOTYW: dom

“Na dom w Czar­no­le­sie” Jan Kocha­now­ski – pod­miot lirycz­ny pro­si Boga, by mógł zawsze tu miesz­kać, bo to jego ojczy­zna, pięk­ny dom wśród natu­ry, przy­ja­ciół, życz­li­wo­ści; niczym raj – motyw arkadyjski.

„Pan Tade­usz” Adam Mic­kie­wicz – Sopli­co­wo – pięk­ny dom, skrom­ny, ale dostoj­ny, patrio­tycz­ny – zegar kuran­to­wy gra Mazur­ka Dąbrow­skie­go, licz­ne por­tre­ty: Kościusz­ki i Rej­ta­na; dom bie­lo­ny, chro­nio­ny od wia­tru przez przy­ro­dę – drze­wa topo­li; panu­je tu porzą­dek; nie­da­le­ko jest zamek;

 “Zemsta” Alek­san­der Fre­dro – Rap­tu­sie­wicz i Mil­czek są współ­wła­ści­cie­la­mi zam­ku i mają spór o mur gra­nicz­ny, każ­dy z nich chce go mieć w swo­im posia­da­niu, Rejent go napra­wia, a Cze­śnik nisz­czy jego naprawy;

„Quo vadis” Hen­ryk Sien­kie­wicz – pałac Nero­na, cesa­rza rzym­skie­go, jest pełen bogactw i nie­ustan­nie trwa­ją w nim uczty; jest to miej­sce pijań­stwa i roz­pu­sty; dom rodzin­ny – chrze­ści­jań­ski – two­rzy ludzi miło­sier­nych, wierzących 

“Zie­le na kra­te­rze” Mel­chior Wań­ko­wicz – dom rodzin­ny w War­sza­wie, sie­lan­ka, wspól­ne zaba­wy rodzi­ców – Zofii i Mel­chio­ra Wań­ko­wi­czów z cór­ka­mi Kry­sią i Martą;szczęście to zosta­nie zbu­rzo­ne przez dru­gą woj­nę świa­to­wa, któ­ra roz­bi­je rodzi­nę, Mar­ta będzie w Sta­nach Zjed­no­czo­nych, Kry­sia zgi­nie, Mel­chior będzie musiał opu­ścić Pol­skę, a Zofia będzie bez­sku­tecz­nie szu­ka­ła zwłok córki.

“W Sze­tej­niach” Cze­sław Miłosz – dom rodzin­ny, wspo­mnie­nia wsi, sma­ków, zapa­chów – wszyst­ko zosta­nie w pod­mio­cie lirycz­nym na zawsze, mówi wręcz, że cokol­wiek w życiu robił, zawsze był zwró­co­ny twa­rzą do rze­ki, któ­rą znał z dzie­ciń­stwa; to czas mło­do­ści go ukształtował

“Opo­wieść wigi­lij­na” Char­le­sa Dic­ken­sa – Ebe­ne­zer Scro­oge został odda­ny przez ojca do szko­ły z inter­na­tem, tam nie był lubia­nym dziec­kiem, czuł się samot­ny, spę­dzał sam świę­ta; nauczył się, że nie wol­no niko­mu ufać; to porzu­ce­nie spra­wi­ło, że stał się czło­wie­kiem ską­pym i nie­mi­łym, odrzu­cał wszyst­kich, któ­rzy usi­ło­wa­li się do nie­go zbli­żyć i nie­na­wi­dził świąt. 

“Kamie­nie na sza­niec” Alek­san­der Kamiń­ski – domy chłop­ców były doma­mi patrio­tów; za mło­du wszy­scy uczy­li się histo­rii, byli har­ce­rza­mi, czy­ta­li poezję Juliu­sza Sło­wac­kie­go i poświę­ca­li swo­je życie w wal­ce o wolność