LITERATURA

“Sto lat samot­no­ści” Gabriel Gar­cia Marqu­ez – prze­mi­ja­nie ludzi, myśli i cza­sów, zmia­ny mię­dzy jed­nym poko­le­niem a drugim

“Mak­bet” Wil­liam Szek­spir – życie jest tyl­ko prze­chod­nim pół­cie­niem – to sło­wa wypo­wie­dzia­ne przez Mak­be­ta, gdy dowie­dział się, że jego żona popeł­ni­ła samo­bój­stwo – motyw the­atrum mun­di; jeste­śmy tyl­ko akto­ra­mi, któ­rzy odgry­wa­ją swo­ją rolę, ste­ru­je nami jakiś reżyser

“Roz­mo­wa Mistrza Poli­kar­pa ze Śmier­cią” – motyw dan­se maca­bre – Śmierć jest jedy­ną spra­wie­dli­wo­ścią, każ­dy umrze – nie ma zna­cze­nia, czy był boga­ty, czy bied­ny, to jedy­na pew­na rzecz na świecie

“Exe­gi monu­men­tum” Hora­cy – twór­czość poetyc­ka nigdy nie zgi­nie, ludzie prze­mi­ja­ją, cza­sy się zmie­nia­ją, ale praw­dzi­wa sztu­ka jest ponad­cza­so­wa – non omnis moriar – nigdy nie umrze

“Lal­ka” Bole­sław Prus – prze­mi­ja­nie miło­ści, Wokul­ski w koń­cu rozu­mie, że Iza­be­la nigdy nie poko­cha go taką miło­ścią, jaką on chciał­by być kocha­ny; roz­mo­wa ze Star­skim uświa­da­mia mu, że wca­le jej nie kocha, jedy­nie wykre­ował sobie jej wize­ru­nek; Tomasz Łęc­ki – czy­tel­nik śle­dzi jego prze­mi­ja­nie i sta­rze­nie się, to czło­wiek z daw­nej epo­ki, chce być ary­sto­kra­tą, ale cza­sy pozy­ty­wi­zmu nie są dla tych, któ­rzy trwo­nią mają­tek, jed­nak on nie umie pra­co­wać; Igna­cy Rzec­ki – jest ostat­nim z roman­ty­ków, cza­sy pozy­ty­wi­zmu nie sąs dla nie­go, cho­ciaż pra­ca sta­je się sen­sem jego życia, to w ser­cu odda­ję się wiel­kim ideałów; 

“Pan Tade­usz” Adam Mic­kie­wicz – prze­mi­ja­nie szlach­ty, zmie­nia­ją się realia spo­łecz­ne, to ostat­ni moment, gdy pie­lę­gnu­je się zwy­cza­je i tra­dy­cje; nowe poko­le­nie – Tade­usz i Zosia – swo­je zarę­czy­ny uświę­ca­ją uwłasz­cze­niem chłopów

    FILM 

“Pamięt­nik” reż. Nick Cas­sa­ve­tes – prze­mi­ja­nie mło­do­ści, para zako­cha­nych nie może być razem, gdy w koń­cu się spo­tka­ją – są już sta­rzy i schorowani; 

“Inter­stel­lar”  reż. Chri­sto­pher Nolan – astro­nau­ta wyru­sza w prze­strzeń kosmicz­ną, w jego życiu mija godzi­na, ale na zie­mi – dwa­dzie­ścia lat, tra­ci kon­takt ze swo­ją rodzi­ną; jego dzie­ci dora­sta­ją, mają wła­sne rodziny 

    MUZYKA 

“2031” Taco Hemin­gway – pod­miot lirycz­ny widzi swo­ją przy­szłość w ciem­nych bar­wach, jak umie­ra w tramwaju

“Niech żyje bal” Mary­la Rodo­wicz – meta­fo­ra życia jako balu, póki trwa, powin­ni­śmy tań­czyć – korzy­stać z życia, ale akcep­to­wać to, że każ­dy bal się kie­dyś skończy

“Poko­le­nie” Kom­bii – każ­de poko­le­nie ma swój czas, wszyst­ko prze­mi­ja, motyw vanitas 

    MALARSTWO

“Trwa­łość pamię­ci” Salva­dor Dali – upływ czasu; 

INNE SZTUKI: TEATR, MALARSTWO, RZEŹBA