LITERATURA

„Ody­se­ja” Homer – dzie­się­cio­let­nia tułacz­ka Ody­se­usza spod Troi do Ita­ki, w trak­cie wędrów­ki boha­te­ra spo­ty­ka wie­le przy­gód, a z każ­dej opre­sji wycho­dzi dzię­ki spry­to­wi, przy oka­zji tra­ci wie­lu towa­rzy­szy podró­ży; nie jest to jed­nak typy przy­kład homo via­tor, ponie­waż Odys nie prze­cho­dzi prze­mia­ny wewnętrz­nej; nie docie­ra do wnę­trza sie­bie, ta podróż go nie uczy, jedy­nie poka­zu­je jego cha­rak­ter – mądre­go głup­ca lub głu­pie­go mędr­ca, któ­ry za swo­ją pychę i przy­zna­nie się Kiklo­po­wi (syno­wi Posej­do­na), że to on go zra­nił (wykuł mu jedy­ne oko), pła­cił przez 10 lat mor­skiej tułaczki. 

“Ste­py aker­mań­skie” Adam Mic­kie­wicz – piel­grzym wyru­szył w podróż po pięk­nej zie­mi Kry­mu, jest tam jed­nak dla­te­go, że został emi­gran­tem; mimo wspa­nia­łej przy­ro­dy, ciszy, obco­wa­nia z rośli­na­mi i zwie­rzę­ta­mi – nie potra­fi być szczę­śli­wy, sam na ste­pie uświa­da­mia sobie, że bar­dzo tęsk­ni za Litwą. 

“Kor­dian” Juliusz Sło­wac­ki – Kor­dian po nie­uda­nej pró­bie samo­bój­czej wyru­sza w podróż po kil­ku kra­jach, by dowie­dzieć się, co jest w życiu waż­ne. Jest to dra­ma­tycz­na podróż, ponie­waż dowia­du­je się, że wszyst­kim rzą­dzą pie­nią­dze: w Lon­dy­nie za pie­nią­dze moż­na kupić miej­sce w par­la­men­cie i stać się zna­czą­cym czło­wie­kiem; we Wło­szech dowia­du­je się, że Wio­let­ta wca­le go nie kocha­ła – ale jego pie­nią­dze; w Waty­ka­nie dowia­du­je się, że papież wca­le nie chce poświę­cić zie­mi nazna­czo­nej krwią powstań­ców, liczą się dla nie­go ukła­dy i pieniądze. 

    FILM 

“Jak dogo­nić szczę­ście?” reż. Peter Chel­som – Hek­tor jest psy­chia­trą i ma dosyć swo­jej codzien­nej, trud­nej i nużą­cej pra­cy, posta­na­wia rzu­cić wszyst­ko – nawet żonę i wyru­sza w podróż dooko­ła świa­ta. Podróż jest dla nie­go oka­zją do poszu­ka­nia szczę­ścia, celu w życiu i odna­le­zie­nia siebie. 

“Eve­rest” reż. Balta­sar Kor­mákur – W roku 1996 eki­pa alpi­ni­stą wyru­sza w podróż na Eve­rest, spo­ty­ka ich burza śnieżna

“Sekret­ne życie Wal­te­ra Mit­ty” reż. Ben Stil­ler – Wal­ter pra­cu­je w maga­zy­nie “Life” i wywo­łu­je tam zdję­cia, ale zdję­cie, któ­re ma być na okła­dze – zni­ka; posta­na­wia zatem wyru­szyć po to zdję­cie – wyru­sza na Islan­dię, by zna­leźć auto­ra zdję­cia, jego przy­go­da to szu­ka­nie po świe­cie foto­gra­fa – wypra­wa ta bar­dzo go zmie­nia, wzmac­nia go, z nija­kie­go pra­cow­ni­ka kor­po­ra­cji sta­je się boga­ty wewnętrz­nie, odnaj­du­je siebie. 

    MUZYKA 

INNE SZTUKI: TEATR, MALARSTWO, RZEŹBA