MOTYW: zbrodnia

„Dziady cz. II” Adam Mickiewicz – zły Pan błaga o to, by trafić do piekła, bo ma już dość cierpień w czyśćcu, ponieważ jego ofiary przemieniły się w ptaki: kruk to zbity na śmierć mężczyzna, który posilił się jabłkami z sadu Pana, a sowa to kobieta, która ze swoim dzieckiem nie otrzymała schronienia i zamarzła na śmierć; ptaki zabierają mu jedzenie i cierpi on z powodu nieustającego głodu;

„Pan Tadeusz” Adam Mickiewicz – Jacek Soplica wściekły na Stolnika Horeszkę za to, że nie zgodził się wydać mu Ewy za żonę, w trakcie napadu Moskali, w pełnej złości zabija ojca ukochanej; Gerwazy zabija potajemnie majora Płuta – jednego z przywódców Moskali;

„Balladyna” Juliusz Słowacki – Balladyna morduje swoją siostrę Alinę, kiedy ta w konkursie na męża zdobywa więcej malin; później zabija Gralona, czyli rycerza, który miał sprawdzić jej moralność; Grabca – zabija go i zabiera mu koronę Lecha, którą dostał od Goplany i zabija też Pustelnika, który domyśla się, że jest morderczynią, zabija także w walce Kirkora; zabija dla korzyści materialnych i posiadania władzy, chce być jedyną królową;

„Quo vadis” Henryk Sienkiewicz – Neron podpalił Rzym, jest mordercą, robi to, żeby mieć inspirację literacką; “Kamienie na szaniec” Aleksander Kamiński – Chłopcy z podziemia za śmierć Alka i Rudego odpowiadają zemstą i zabijają Schultza i Langego, którzy skatowali Jana Bytnara (Rudego);