Jeśli to czytasz — daj mi znać 🧡 na swoim ulubionym kanale:

W 2017 słowo to zostało zgłoszone w plebiscycie na Młodzieżowe Słowo Roku. Definicja PWN podaje, że jest używane do określenia zaskakujących wydarzeń. Wtedy językoznawcy informowali, że oznacza czynności nonsensowne, niekiedy szkodliwe: „Czasem [jest] używane w celu wyrażenia zdziwienia, na przykład w formie – co Ty odjaniepawlasz? Także: Co tu się odjaniepawla?”.

Obserwatorium Językowe Uniwersytetu Warszawskiego podaje, że w formie czasownika zwrotnego słowo to oznacza, że coś wywołuje szok, a dotyczyć może zdarzeń lub rzeczy.

W Wikisłowniku jako czasownik przechodni niedokonany odjaniepawlać oznacza „wyprawiać”, „wyczyniać”, a jako czasownik zwrotny odjaniepawlać się – „wyprawiać się”, „wyczyniać się”, „dziać się”.

Słowa używamy już od 6 lat, a jego etymologia pochodzi oczywiście od Jana Pawła II, a właściwie od tego, jak Polacy zaczęli go traktować — jako postać szanowaną, a dla katolików świętą. Ten podziw doprowadził do wszechobecnego kultu Jana Pawła II, co młodzi ludzie oddali w neologizmie, który jako zrost powstał z połączenia:
przyimka, formy wołacza imienia Jan Paweł i zakończenie bezokolicznika.
Z czasem zwrot oczywiście przestał semantycznie oznaczać osobę Ojca Świętego.

Czasownik „odjaniepawlać” powstał zatem, by określać przesadne kultywowanie czegoś, przepych, nadmiar, w końcu także zamieszanie, bo wg Wikipedii w niepełnej liście pomników Jana Pawła II mamy ich w Polsce ponad 90. Śmiało możemy zatem powiedzieć, że podręcznik do „HiT-u” prof. Roszkowskiego zasługuje na komentarz w formie pytania (co tu się odjaniepawla?), bo Jan Paweł II stał się podmiotem wspomnianym w tej książce aż 102 razy.

Chcesz zapisać się na korepetycje?

sprawdź, jak pracuję