LITERATURA: 

„Dro­ga” Cor­mac McCar­thy – ojciec z synem, pró­bu­ją prze­żyć po apokalipsie

„Z jak Zacha­riasz” dziew­czy­na myśla­ła, że po apo­ka­lip­sie niko­go nie spo­tka, jed­nak po dłuż­szym cza­sie spo­ty­ka pew­ne­go faceta

“Oca­lo­ny” Tade­usz Róże­wicz – umie­ra­ją war­to­ści, któ­re dotąd zda­wa­ły się oczy­wi­ste, czas po apo­ka­lip­sie, potrze­ba nauczy­cie­la, któ­ry przy­wró­ci zna­cze­nie słowom

“Inny świat” Gustaw Her­ling Gru­dziń­ski – doświad­cze­nie poby­tu w łagrach i okru­cień­stwa ludz­kie­go jest moż­li­we tyl­ko w świe­cie po zagła­dzie czło­wie­czeń­stwa, umar­ły w nas war­to­ści, jeste­śmy win­ni – wszyscy

“U nas w Auschwit­zu” Tade­usz Borow­ski – beha­wio­ryzm – opi­sy rze­czy­wi­sto­ści obo­zo­wej z całym okru­cień­stwem, czło­wiek ule­ga zezwie­rzę­ce­niu, wal­czy o prze­trwa­nie, sta­je się tyl­ko zbio­rem zacho­wań i gestów

“Koniec wie­ku XIX” Kazi­mierz Prze­rwa-Tet­ma­jer – kata­stro­fizm deka­den­ta o bez­sen­sie ist­nie­nia w  świe­cie, któ­ry nie­dłu­go zosta­nie znisz­czo­ny przez pierw­szą woj­nę światową 

    FILM 

“Word War Z” reż. Marc For­ster – zabój­czy wirus zmie­nia ludzi w zom­bie, naukow­cy sta­ra­ją się opa­no­wać pandemię

    MUZYKA 

“Pażał­sta” Tede – pod­miot lirycz­ny odczu­wa strach zwią­za­ny z apo­ka­lip­są ato­mo­wą – “I nagle coś mi spo­kój burzy, i koniec, i nie ma ludzi, jed­na rakie­ta, jeden czło­wiek, jeden guzik”

“Hydro­pie­kłow­stą­pie­nie” Lao Che – Bóg zsy­ła na zie­mię potom, by znisz­czyć tę uto­pię, jaką stwo­rzy­li sobie ludzie

    MALARSTWO

“Sąd Osta­tecz­ny” Michał Anioł – fresk nie ma pie­kła, na środ­ku jest Jezus i Nie­wia­sta – apo­ka­lip­sa św. Jana, archa­nio­ło­wie; męczen­ni­cy, spra­wie­dli­wi i świę­te kobie­ty – oni są w sfe­rze nie­bie­skiej, na dole fre­sku uka­za­no zaś pie­kło – suge­ru­je to łódź Cha­ro­na – prze­woź­ni­ka. W pie­kle są też inne dusze, Michał Anioł nadał im twa­rze znie­na­wi­dzo­nych posta­ci ze swo­je­go życia.