BABA OD JĘZYKA: miś

Skąd wziął się miś, sko­ro zwie­rzę, któ­re ma on odwzo­ro­wy­wać, nazy­wa­my niedźwiedziem?

Sło­wo to wzię­li­śmy od myśli­wych, w języ­ku łowiec­kim wystę­pu­ją zamien­ni­ki nazw zwie­rząt, na któ­re polo­wa­no, bo wg prze­są­du mógł­by taki niedź­wiedź usły­szeć, że o nim mowa i nigdy nie wyjść z matecz­ni­ka lub bar­ło­gu — nie, nie z nie­po­ście­lo­ne­go łóż­ka, a ze swo­je­go let­nie­go lego­wi­ska, któ­re wła­śnie tak się nazy­wa. Pier­wot­nie był to mie­dź­wiedź, czy­li zwie­rzę, któ­re je miód. Z pra­sło­wiań­skie­go *medvědь zro­bio­no zdrob­nie­nie *měška, tak jak ze Sta­ni­sła­wa mamy Sta­sia (od měška mamy imię Miesz­ko), aż doszli­śmy do for­my z misiem i miś­kiem i to już od XVI wieku.