CZĘŚCI MOWY CZĘŚCI ZDANIA
RZECZOWNIK ->
kto? co? 
licz­ba: mno­gą i poje­dyn­czą*
rodza­je: męski, żeń­ski, nija­ki (l.poj)
męsko­oso­bo­wy, nie­mę­sko­oso­bo­wy (l.mn)
dekli­na­cja: 
mam – mia­now­nik – kto? co?
dom – dopeł­niacz – kogo? cze­go?
cały – celow­nik – komu? cze­mu?
bia­ły – bier­nik – kogo? co?
nad – narzęd­nik – z kim? z czym?
morzem – miej­scow­nik – o kim? o czym
wspa­nia­łym – wołacz – o! 
Plu­ra­lia Tan­tum (mają postać licz­by mno­giej)
np. drzwi, spodnie, skrzyp­ce, noży­ce
Sin­gu­la­ria Tan­tum (mają tyl­ko postać licz­by poje­dyn­czej)
np. Mona­ko
zakoń­czo­ne na – um np. muzeum, liceum, gim­na­zjum, akwa­rium – pocho­dzą z języ­ka łaciń­skie­go i nie odmie­nia­ją się przez przy­pad­ki w licz­bie pojedynczej. 		 PODMIOT
gra­ma­tycz­ny: kto? co? (pyta­nia mia­now­ni­ka)
logicz­ny: kogo? cze­go? (pyta­nia dopeł­nia­cza)
szeregowy/towarzyszący: X z Y, X i Y
zbio­ro­wy: ucznio­wie, nauczy­cie­le 
domyśl­ny: domy­ślasz się, jaki ma oso­ba po cza­sow­ni­ku
np. Poma­lo­wał płot (on?)
CZASOWNIK ->
co robi? co się z nim dzie­je?
koniu­ga­cja (odmia­na cza­sow­ni­ka):
licz­ba: mno­ga, poje­dyn­cza
rodza­je:
męski, żeń­ski, nija­ki (l.poj)
męsko­oso­bo­wy, nie­mę­sko­oso­bo­wy (l.mn)
oso­by:
ja, ty, on/ona/ono – w l. poj
my, wy, oni/one – w l.mn.
czas: prze­szły, teraź­niej­szy, przy­szły
tryb: oznaj­mu­ją­cy, przy­pusz­cza­ją­cy, roz­ka­zu­ją­cy
aspekt: doko­na­ny, nie­do­ko­na­ny
stro­na: czyn­na, bier­na, zwrot­na
są też for­my nie­oso­bo­we: bez­oko­licz­ni­ki – ć, np. malo­wać
for­my zakoń­czo­ne na ‑no, ‑to np. war­to, myto
for­my: war­to, trze­ba, nale­ży, moż­na
imie­sło­wy (opi­sa­łam je na końcu)		 ORZECZENIE
cza­sow­ni­ko­we co robi? : zwy­kły cza­sow­ni­ki odpo­wia­da­ją­cy na pyta­nie, co robi? co się z nim dzie­je? jeden wyraz
imien­ne  kim jest? (z dwóch wyra­zów): łącz­nik (być, stać się, zostać – we wszyst­kich odmia­nach) + orzecz­nik (może to być rze­czow­nik lub przy­miot­nik) np. jest akto­rem; zosta­ła kró­lo­wą; sta­je się żołnierzem
PRZYMIOTNIK ->
jaki? jakie? jakie? czyj? czy­ja? czy­je? któ­ry? któ­ra? któ­re?
licz­ba: mno­gą i poje­dyn­czą
rodza­je: męski, żeń­ski, nija­ki (l.poj)męskoosobowy, nie­mę­sko­oso­bo­wy (l.mn)
dekli­na­cja: 
mam – mia­now­nik – kto? co?
dom – dopeł­niacz – kogo? cze­go?
cały – celow­nik – komu? cze­mu?
bia­ły – bier­nik – kogo? co?
nad – narzęd­nik – z kim? z czym?
morzem – miej­scow­nik – o kim? o czym
wspa­nia­łym – wołacz – o! 
stop­niu­je się: rów­ny, wyż­szy, naj­wyż­szy np. ład­ny, ład­niej­szy, najładniejszy		 PRZYDAWKA PRZYMIOTNA
jaki? jakie? jakie? czyj? czy­ja? czy­je? któ­ry? któ­ra? które?
LICZEBNIK ->
ile? ilu? któ­ry z kolei?
głów­ne: jeden, dwa
porząd­ko­we: pierw­szy, dru­gi
zbio­ro­we: pię­cio­ro, dzie­się­cio­ro* (tyl­ko jeże­li mowa o gru­pie, gdzie są oso­by róż­nej płci np. pię­cio­ro uczniów; jeże­li mówi­my o isto­tach nie­do­ro­słych: pię­cio­ro szcze­niąt, kur­cząt, przed­szko­la­ków)
ułam­ko­we: pół		 PRZYDAWKA LICZEBNA (okre­śla rzeczownik)ile? ilu? któ­ry z kolei?
PRZYSŁÓWEK ->
jak? gdzie? kie­dy? skąd? dokąd?
stop­niu­je się:  rów­ny, wyż­szy, naj­wyż­szy np. jak? ład­nie, ład­niej, najładniej		 OKOLICZNIK 
miej­sca: gdzie? skąd? dokąd?
cza­su: kie­dy? odkąd?
stop­nia i mia­ry: ile cm? ile kg?
celu: po co? w jakim celu?
przy­czy­ny: dla­cze­go? z jakiej przy­czy­ny?
spo­so­bu: jak? w jaki spo­sób?
warun­ku: pod jakim warun­kiem? w jakim wypad­ku?
przy­zwo­le­nia: mimo co? mimo czego?
x DOPEŁNIENIE
pyta­nia przy­pad­ków od dopeł­nia­cza do miej­scow­ni­ka:
kogo? cze­go? komu? cze­mu? kogo? co? z kim? z czym? o kim? o czym?
ZAIMEK
rze­czow­ny: kto? co?
przy­miot­ny: jaki? jaka? jakie?
oso­bo­wy: ja, ty, on, ona…
zwrot­ny: się
dzier­żaw­czy: mój, twój, nasz, wasz
wska­zu­ją­cy: ten, tam­ten, ów
prze­czą­cy: nic, nikt
(zaimek – czy­li zamiast rzeczownika/imienia)		 X
SPÓJNIK
 i, lub, albo, jak, ponie­waż, bo, że, żeby, toteż, więc, lecz		 X
PRZYIMEK
nad, w, obok, naprze­ciw­ko, za, przed, spo­za (rela­cja z rze­czow­ni­kiem two­rzą wyra­że­nia przyimkowe)		 X
PARTYKUŁA
li, czy, no, że, niech, by, nie (wszel­kie wzmac­nia­cze wypowiedzi)		 X
IMIESŁÓW
(hybry­da cza­sow­ni­ka z przy­miot­ni­kiem lub przy­słów­kiem)
przy­miot­ni­ko­wy: (jaki?)
czyn­ny – ący np. malu­ją­cy
bier­ny – ny np. nama­lo­wa­ny
przy­słów­ko­wy: (jak?)
współ­cze­sny - ąc np. malu­jąc
uprzedni – wszy np. namalowawszy		 X
WYKRZYKNIK
och! ach!		 X
czę­ści mowy i odpo­wia­da­ją­ce im czę­ści zdania -> <- czę­ści zda­nia powsta­łe z czę­ści mowy
PS To nie są wszyst­kie podzia­ły, ale zna­jo­mość tych wystar­czy Ci nawet na stu­diach filologicznych. 

Jeżeli chcesz mnie wesprzeć w popularyzacji wiedzy o języku i literaturze polskiej — możesz zostać moim patronem/moją patronką: https://patronite.pl/babaodpolskiego/ - grosik daj babie, sakiewką potrząśnij. ;)