Jakie znaczenie ma tytuł dla odczytania sensu utworu? Omów zagadnienie na podstawie Przedwiośnia Stefana Żeromskiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Wstęp (wprowadzenie):

Tytuł „Przedwiośnia” można odczytywać metaforycznie na kilku płaszczyznach. Stefan Żeromski celowo wykorzystał wieloznaczność i potencjał symboliczny słowa „przedwiośnie”, aby przekazać ideę stanowiącą klucz do interpretacji – termin ten określa porę roku następującą między zimą a wiosną, okres budzenia się z letargu, co może odnosić się zarówno do przemiany zachodzącej w Cezarym Baryce, jak i do sytuacji politycznej Polski.

Rozwinięcie (kontekst):

Powieść Stefana Żeromskiego wydana w 1924 r. miała od początku charakter polityczny – stanowiła komentarz pisarza do ówczesnej sytuacji Polski, kraju o niedługiej (liczącej raptem 6 lat) państwowości targanego wieloma problemami społecznymi. Okres zaborów, niekiedy nazywany czasem letargu, spowodował uśpienie narodu polskiego; Polacy skupiali się jedynie na odzyskaniu niepodległości, przez co – po osiągnięciu celu – nie wiedzieli, w którym kierunku powinni zmierzać. Wątpliwości te zostały ucieleśnione przez Cezarego Barykę, postać poszukującą swojej drogi. Jednocześnie tytuł może stanowić nawiązanie do powieści Emila Zoli „Germinal”, który oznaczał pierwszy wiosenny miesiąc według francuskiego kalendarza wprowadzonego po rewolucji francuskiej – symbolizował rodzenie się natury do życia.

Rozwinięcie („Przedwiośnie”):

Przedwiośnie to jedna z pór roku występująca w strefie klimatu umiarkowanego (między innymi w Polsce), obejmująca krótki okres między zimą a wiosną. W tym czasie natura przechodzi ze stanu wegetacji w rozkwit, pierwsze rośliny budzą się do życia, dni stają się coraz dłuższe, zaczynają topnieć pierwsze śniegi. Niekoniecznie jest to jednak pora wyłącznie optymistyczna – roztopy sprawiają, że ziemia zamienia się w błoto, odsłaniają się także ukrywane przez śnieg niedoskonałości (zniszczenia dróg, śmieci). Z tego punktu widzenia przedwiośnie może więc stanowić metaforę Polski – kraju budzącego się z zimy (zaborów), powoli przechodzącego w stan rozkwitu. Czas oczekiwania na wiosnę (czyli odrodzenie) jest zarówno czasem wielkiego optymizmu – Polacy budzą się do życia – jak i trudnej konfrontacji z rzeczywistością…