Kie­dy pod­ję­łam decy­zję o powro­cie do edu­ka­cji, wie­dzia­łam, że chcę uczyć tak, by te zaję­cia były dla moich uczniów i uczen­nic cie­ka­we, by nie sta­ły się kolej­ną godzi­ną do przetrwania.

Wie­dzia­łam, że chcę uczy­nić tek­sty lite­rac­kie z minio­nych epok zno­śny­mi. Chcę, aby ucznio­wie potra­fi­li szu­kać odnie­sień, kon­tek­stów i powią­zań i aby zro­zu­mie­li, jaki wpływ ma na nich kon­kret­ny tekst.

Dla­te­go posta­wi­łam na naucza­nie kon­tek­sto­we, któ­re odno­si się zarów­no do innych tek­stów kul­tu­ry, jak i do aktu­al­nej sytu­acji uczniów, czy zda­rzeń, któ­re mają miej­sce w kra­ju i na świecie.
Poprzez naucza­nie kon­tek­sto­we języ­ka pol­skie­go rozu­miem takie naucza­nie, któ­re odno­si się do współ­cze­snych realiów, pro­ble­mów dzie­ci i nasto­lat­ków. Dla­te­go zawsze szu­kam takich metod, spo­so­bów, tech­nik, a tak­że mate­ria­łów, któ­re pozwo­lą mi oma­wia­ny tekst lite­rac­ki osa­dzić we współczesności.
Odwo­łu­ję się zatem do:

  • innych aktu­al­nych tekstów,
  • filmów,
  • utwo­rów muzycznych,
  • arty­ku­łów pra­so­wych i blogowych,
  • plakatów,
  • reklam,
  • graffiti,
  • obra­zów itp.
Wyko­rzy­stu­ję do tego, mi​.in.:
  • social media,
  • wir­tu­al­ne muzea,
  • kości sto­ry cubs,
  • kar­ty Dixit,
  • wła­sne materiały.
I tu poja­wia się klu­czo­we pyta­nie: co dzię­ki naucza­niu kon­tek­sto­we­mu zysku­ją ucznio­wie i uczennice?
  • łatwiej im oce­nić jaki wpływ na nich ma kon­kret­ny tekst lite­rac­ki czy poru­szo­na w nim kwestia,
  • zysku­ją umie­jęt­ność szu­ka­nia powią­zań pomię­dzy tek­sta­mi kultury,
  • rozu­mie­ją, że pro­ble­my poru­sza­ne w kon­kret­nym tek­ście są nadal aktu­al­ne, zmie­nia­ją się tyl­ko okoliczności,
  • łatwiej im oswo­ić tek­sty z poprzed­nich stu­le­ci, jeśli mogą je odnieść do współczesności.
W mojej opi­nii tak rozu­mia­ne naucza­nie kontekstowe:
  • posze­rza horyzonty,
  • zaciekawia,
  • czy­ni tekst lite­rac­ki z poprzed­nich epok bar­dziej zrozumiałym,
  • uczy szu­ka­nia powią­zań, odniesień,
  • nie jest nudne.
Uwa­żam, że war­to dać sobie, jak i dzie­ciom, mło­dzie­ży moż­li­wość oraz prze­strzeń do takiej eks­plo­ra­cji, wła­snych prze­my­śleń, do sta­wia­nia pytań i szu­ka­nia odpowiedzi.


Autor­ką tek­stu jest KATARZYNA KOTABA.

Wię­cej o jej dzia­łal­no­ści może­cie prze­czy­tać w Jej Książ­ko­wym Oddzia­le Ratun­ko­wym: HTTPS://​WWW​.INSTA​GRAM​.COM/​K​A​T​A​R​Z​Y​N​A​_​K​O​T​A​BA/

Kata­rzy­na jest też jed­ną z Bab od pol­skie­go. Możesz zapi­sać się do niej na lek­cje: HTTPS://​BABA​OD​POL​SKIE​GO​.PL/​H​O​ME/