Katarzyna Kotaba o nauczaniu kontekstowym [Poznaj Baby od polskiego]

Kie­dy pod­ję­łam decy­zję o powro­cie do edu­ka­cji, wie­dzia­łam, że chcę uczyć tak, by te zaję­cia były dla moich uczniów i uczen­nic cie­ka­we, by nie sta­ły się kolej­ną godzi­ną do przetrwania.

Wie­dzia­łam, że chcę uczy­nić tek­sty lite­rac­kie z minio­nych epok zno­śny­mi. Chcę, aby ucznio­wie potra­fi­li szu­kać odnie­sień, kon­tek­stów i powią­zań i aby zro­zu­mie­li, jaki wpływ ma na nich kon­kret­ny tekst.

Dla­te­go posta­wi­łam na naucza­nie kon­tek­sto­we, któ­re odno­si się zarów­no do innych tek­stów kul­tu­ry, jak i do aktu­al­nej sytu­acji uczniów, czy zda­rzeń, któ­re mają miej­sce w kra­ju i na świecie.
Poprzez naucza­nie kon­tek­sto­we języ­ka pol­skie­go rozu­miem takie naucza­nie, któ­re odno­si się do współ­cze­snych realiów, pro­ble­mów dzie­ci i nasto­lat­ków. Dla­te­go zawsze szu­kam takich metod, spo­so­bów, tech­nik, a tak­że mate­ria­łów, któ­re pozwo­lą mi oma­wia­ny tekst lite­rac­ki osa­dzić we współczesności.
Odwo­łu­ję się zatem do:

• innych aktu­al­nych tekstów,
• filmów,
• utwo­rów muzycznych,
• arty­ku­łów pra­so­wych i blogowych,
• plakatów,
• reklam,
• graffiti,
• obra­zów itp.

Wyko­rzy­stu­ję do tego, mi​.in.:

• social media,
• wir­tu­al­ne muzea,
• kości sto­ry cubs,
• kar­ty Dixit,
• wła­sne materiały.

I tu poja­wia się klu­czo­we pyta­nie: co dzię­ki naucza­niu kon­tek­sto­we­mu zysku­ją ucznio­wie i uczennice?

• łatwiej im oce­nić jaki wpływ na nich ma kon­kret­ny tekst lite­rac­ki czy poru­szo­na w nim kwestia,
• zysku­ją umie­jęt­ność szu­ka­nia powią­zań pomię­dzy tek­sta­mi kultury,
• rozu­mie­ją, że pro­ble­my poru­sza­ne w kon­kret­nym tek­ście są nadal aktu­al­ne, zmie­nia­ją się tyl­ko okoliczności,
• łatwiej im oswo­ić tek­sty z poprzed­nich stu­le­ci, jeśli mogą je odnieść do współczesności.

W mojej opi­nii tak rozu­mia­ne naucza­nie kontekstowe:

• posze­rza horyzonty,
• zaciekawia,
• czy­ni tekst lite­rac­ki z poprzed­nich epok bar­dziej zrozumiałym,
• uczy szu­ka­nia powią­zań, odniesień,
• nie jest nudne.

Uwa­żam, że war­to dać sobie, jak i dzie­ciom, mło­dzie­ży moż­li­wość oraz prze­strzeń do takiej eks­plo­ra­cji, wła­snych prze­my­śleń, do sta­wia­nia pytań i szu­ka­nia odpowiedzi.