LITERATURA
„Latarnik” Henryk Sienkiewicz – Skawiński dostaje wraz z paczką z jedzeniem kilka książek i jedną z nich jest “Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza, bohater zaczytuje się w epopei, wzrusza się i rozmarza i przez to zasypia bez włączenia na noc latarni, co skutkuje wypadkiem statku pełnego pasażerów;
„Syzyfowe prace” Stefan Żeromski – Zygier na lekcji języka polskiego recytuje “Redutę Ordona” Adama Mickiewicza, reszta klasy jest zachwycona jego odwagą, a nauczyciel jest przestraszony, co się stanie, gdy dyrektor się dowie; czytali też inne książki patriotyczne u Gontali na strychu, które Andrzej Radek wykradał z domu Płoniewiczów, u których mieszkał na stancji i pracował jako korepetytor; sam czyta Mickiewicza, Słowackiego i “Historie powstania listopadowego” Maurycego Mochnackiego, Szekspira, Balzaka i Hugo.
“Kamienie na szaniec” Aleksander Kamiński – Jan Bytnar (Rudy) na łożu śmierci chce posłuchać po raz ostatni poematu Juliusza Słowackiego pt. “Testament mój”, w którym pada zawarte w tytule książki zdanie: “ kamienie, przez Boga rzucane na szaniec”.
“Dziady cz. IV” Adam Mickiewicz – Gustaw wyrzuca księdzu (popowi), że zatruł jego duszę książkami zbójeckimi, to doprowadziło go do samobójstwa; te książki wprowadziły go w świat marzeń: „Księże, a znasz ty żywot Heloizy? Znasz ogień i łzy Wertera?” mowa tu o “Cierpieniach młodego Wertera” Johanna Wolfganga Goethego i “Nowej Heloizie” Jana Jakuba Rousseau.
“Cierpienia młodego Wertera” Johann Wolfgang Goethe – Werter zaczytuje się z Lottą epopejami Homera – “Iliadę” i “Odyseją”, czyta też “Pieśni Osjana”, które wówczas uchodziły za pradawne dzieło szkockie, ale były mistyfikacją napisaną przez dziewiętnastowiecznego poetę Jamesa Macphersona.
“Lalka” Bolesław Prus – w tej powieści lektury bohaterów dają nam wgląd w ich psychikę; Stanisław Wokulski czyta “Don Kichota” Cervantesa – to historia szaleńca, porównuje się z nim, “Żywot św. Genowefy” Christiana Schmida – popularną wówczas książkę religijną, która ma mu przynieść spokój; “Różę z Tannenburgu” Christiana Schmida – powieść o miłości i poświęceniu, “Rinaldiego Rinaldiniego ” Vulpiusa – to powieść akcji, awanturnicza, a on jest przecież tym, który lubi wsadzać kij w mrowisko; “Robinsona Kruzoe” Daniela Defoe – bohater zostaje samotnikiem; i “Księgę tysiąca i jednej nocy” – by oderwać się od rzeczywistości i uciec do fantazji; w Paryżu kupuję w antykwariacie poezje Mickiewicza i kiedy zaczyna je czytać – ciska książką w kąt, wyrzuca romantykom, że przez ich wizję miłości zostały zatrute dwa pokolenia, następnie idzie i zbiera książkę, współczuje podmiotowi lirycznemu i czuje z nim więź, bo zapewne obaj podobnie cierpią. Izabela Łęcka też czyta – oprócz modowej prasy francuskiej (“Le Moniteur de la Mode” – monitor mody, żurnal), czyta “Romea i Julię” Williama Szekspira, które dostała od Rossiego; “Nie-Boską komedię” Zygmunta Krasińskiego, w której arystokracja staje do walki (obronnej) z plebsem – to wyraża lęki Izy przed ludźmi z niższych klas; “Une page d‘amour” (Kartkę miłości) – ówczesną modną powieść Emila Zoli; na stoliku w jej pokoju leży też Dante, oprawioną w kość słoniową książeczkę do modlitwy “Akt poddania się woli bożej” – zapowiedź jej dalszych losów. Ignacy Rzecki czyta dzieło prawicowego polityka i historyka francuskiego Adolfa
Thiersa “Historia konsulatu i cesarstwa” (o czasie rządów Napoleona Bonapartego), a także wycinki z gazet opisujące wojnę włoską z roku 1859 r.
FILM
MUZYKA
INNE SZTUKI: TEATR, MALARSTWO, RZEŹBA