LITERATURA

„Buszujący w zbożu” J.D. Salinger – zagubiony w trakcie podróży ku odnalezieniu siebie, nikt go nie rozumie; 

„Mały Książę” Antoine de Saint-Exupery – Pilot ląduje na Saharze i może zginąć, mówi o samotności wśród ludzi, wyobraża sobie siebie z czasów dzieciństwa i dzięki temu może przejść przemianę, do której potrzebne jest wyciszenie; 

„Tren VIII” Jan Kochanowski – o pustce jaką przeżywa ojciec po stracie dziecka, teraz wszystko jest ciche i smutne, stracił chęć życia; 

“Cudzoziemka” Maria Kuncewiczowa – Róża wszędzie była obca, nie miała przyjaciół, relacje rodzinne nie odpowiadały jej, miała wielkie ambicje, a życie nie pozwoliło jej ich spełnić; 

“Granica” Zofia Nałkowska – Zenon Ziembiewicz jest samotny, bo ma ambicje wyrwania się z Boleborzy i nie chce powielać błędów ojca, jednocześnie nie potrafi kochać jednej kobiety, więc krzywdzi dwie; Justyna Bogutówna nie ma zbyt wielu znajomych, nie może się przyznać, że usunęła na prośbę Zenona ciążę, czuje się niekochana, ma deficyt emocjonalny; 

„Zbrodnia i kara” Fiodor Dostojewski – Rodion jest samotny, bo utracił kontakty ze znajomymi ze szkoły, bo nie było go stać na kontynuowanie nauki, a że jest daleko od rodzinnego domu – nie ma blisko siebie wsparcia, nie szuka miłości; jest sam ze swoimi myślami; 

„Sklepy cynamonowe” Bruno Schulz – ojciec jest odrębny, odstawał od rodziny, był samotny i niezrozumiany, pisał wielkie traktaty o manekinach, zachowywał się ekscentrycznie – do tego stopnia, że jego dziecko wydawało się, że zmienia się on w karakona 

„Lalka” Bolesław Prus – Rzecki po stracie Augusta jest samotny z wyboru, bo nie umie już się przed nikim otworzyć; 

„Mistrz i Małgorzata” Michaił Bułhakow – Piłat jest wielkim samotnikiem, zachwyca go empatia Jeszui, jego karą jest wieczne czekanie na tronie razem z psem; z kary tej zwolni go Mistrz; 

“Nie kończąca się historia” – Michael Ende – Bohater przechodzi przez wiele momentów samotności, które kierują go przez świat. Samotność jest zmienna, prowadzi przez potrzeby dominowania, dużo później uczestniczenia w harmonijnej społeczności, a na końcu bycia kochanym i kochania.

    FILM 

„Green Book” reż. Peter Farrelly  – Muzyk jest osamotniony, bo od dziecka głównie zajmuje się muzyką klasyczną, jest bardzo ambitny, jest jednym z niewielu, który ma szanowany zawód wśród czarnoskórych i przez to jest wyalienowany;

„Ostatnia rodzina” reż. Jan P. Matuszyński – o Beksińskim, który odpycha nawet swoją rodzinę, bo jest zapatrzony w sztukę – wybiera tę samotność; 

„Dzień świra” reż. Marek Koterski  – samotność z wyboru, nie potrafi utrzymać stosunków z innymi ludźmi i przystosować się, widzi tylko świat poezji, jest neurotyczny; 

    MUZYKA 

“Długość dźwięku samotności” Myslovitz – samotność ukazana jako stan harmonii, podmiot liryczny lubi być sam, wtedy nie musi przed nikim udawać, ma jasno wyznaczoną drogę;

    INNE SZTUKI:     TEATR, MALARSTWO, RZEŹBA

“Wędrowiec nad morzem mgły” Caspar David Friedrich – samotny człowiek stojący na klifie patrzący na morze, powiewa jego płaszcz, kolorystyka: ponura, szara