LITERATURA 

„Mistrz i Mał­go­rza­ta” Micha­ił Buł­ha­kow  – sys­tem tota­li­tar­ny w Moskwie, sza­tan Woland ma wła­dzę nad wszystkimi; 

„Pro­ces” Franz Kaf­ka – wła­dza biu­ro­kra­cji, ste­ru­je wszyst­ki­mi, każ­dy jest win­ny – to też odnie­sie­nie do sys­te­mu totalitarnego; 

„Moral­ność pani Dul­skiej” Gabrie­la Zapol­ska – ma wła­dzę nad mężem, kamie­nicz­ni­ka­mi i cór­ka­mi, ste­ru­je ich życiem; 

„Kor­dian” Juliusz Sło­wac­ki – boha­ter dowia­du­je się, że jest dwóch wład­ców – pie­nią­dze i car; 

„Dzia­dy cz. III” Adam Mic­kie­wicz – Kon­rad chce wła­dać ludz­ki­mi dusza­mi, żąda „rzę­du dusz”, bo chce je popro­wa­dzić prze­ciw­ko carowi; 

“Rok 1984” Geo­r­ge Orwell – Wła­dza jako wszech­obec­na potę­ga, z któ­rą nie da się walczyć

“Dżu­ma” Albert Camus – powieść mówi o epi­de­mii dżu­my, któ­ra jest sym­bo­lem tota­li­ta­ry­zmu – wła­dza osą­dza, każe, nie­ustan­nie ktoś umie­ra; mimo licz­nych wolon­ta­riu­szy, któ­rzy wal­czą z cho­ro­bą i zaj­mu­ją się cho­ry­mi, wie­lu ludzi jest zadżu­mio­nych – czy­li stra­ci­li gra­ni­cę czło­wie­czeń­stwa, uwa­ża­ją, że śmierć może być uspra­wie­dli­wio­na; ludzie są zamknię­ci w mie­ście, bo panu­je kwa­ran­tan­na, odcię­ci od świa­ta, nie mogą liczyć na pomoc; choroba/wojna roz­dzie­la też rodziny; 

“Jądro ciem­no­ści” Joseph Con­rad – kolo­nia­lizm, nio­sąc postęp do Afry­ki, nio­są też śmierć, wydo­by­wa­ją kość sło­nio­wą i trak­tu­ją tubyl­ców jak niewolników;

“Fer­dy­dur­ke” Witold Gom­bro­wicz – nauczy­cie­le upu­pia­ją uczniów, infan­ty­li­za­cja powo­du­je, że są oni grzecz­ni i nie zada­ją nie­wy­god­nych pytań, wszyst­ko sta­je się sche­ma­tycz­ne; szko­ła to kolej­na wła­dza i miej­sce, w któ­rym narzu­ca­ne są role społeczne; 

    FILM 

“Dyk­ta­tor” reż. Char­lie Cha­plin  – Hitler i jego marze­nie o potę­dze w iro­nicz­nej histo­rii przez mistrza kome­dii – Chaplina

“The King” reż. David Michôd – mło­dy kró­le­wicz nie chce zostać kró­lem, ale zosta­je zma­ni­pu­lo­wa­ny i zmu­szo­ny do tej roli, musi się zmie­nić i szyb­ko doro­snąć; to wiel­ka odpo­wie­dzial­ność – wolał­by jej uniknąć

    MUZYKA 

“Roy­als” Lor­de – fan­ta­zja bycia wład­czy­nią, kocha być kró­lo­wą, wszy­scy pra­gną być boga­ci i rzą­dzić inny­mi, woka­list­ka śpie­wa, że dobrze, że to jedy­nie fan­ta­zja, im mniej się ma, tym mniej moż­na stracić 

    INNE SZTUKI:     TEATR, MALARSTWO, RZEŹBA 

„Krzycz­cie, Chi­ny!” Teatr Powszech­ny – o kolo­nia­li­zmie i boga­tych, któ­rzy uwa­ża­li, że Chiń­czy­cy to pod­lu­dzie i oni mogą nimi rzą­dzić (https://​www​.powszech​ny​.com/​s​p​e​k​t​a​k​l​e​/​k​r​z​y​c​z​c​i​e​-​c​h​i​n​y​,​s​7​7​5​.​h​tml)