Konflikty jako źródło literackiego obrazu wojny. Omów zagadnienie na podstawie znanych Ci fragmentów Iliady Homera. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Wstęp (wprowadzenie):

Ludzkość od zawsze rozwiązywała konflikty siłą – uznawano, że prawo do stanowienia mieli ci, którzy byli w stanie pokonać przeciwników w walce. Przyczynami sporów między określonymi grupami były między innymi ziemie (podboje) oraz religia (nawracanie na chrześcijaństwo, dżihad). W literaturze przedstawiano jednak także inną przyczynę wojen – konflikty międzyludzkie. Historia wojny trojańskiej ukazuje oblicze wojny nastawionej na całkowite zniszczenie. Spiętrzenie konfliktów doprowadziło do gniewu Achillesa, co dało początek wojnie, której konsekwencją była zagłada Troi.

Rozwinięcie (kontekst):

Genezą wojny trojańskiej było porwanie Heleny, najpiękniejszej kobiety świata, żony Menelaosa (króla Sparty). Aby zrozumieć przyczynę konfliktu, należy zwrócić uwagę na mitologiczną historię sporu zapoczątkowanego przez Eris (boginię niezgody). Kiedy bogini nie została zaproszona na zaślubiny Peleusa i Tetydy, w akcie zemsty rzuciła na stół jabłko z napisem „dla najpiękniejszej”. Między Herą, Ateną i Afrodytą wybuchł konflikt, w który bali się mieszać pozostali bogowie. Z tego względu Zeus wyznaczył do rozstrzygnięcia sporu Parysa. Każda z bogiń usiłowała przekupić młodzieńca. Hera obiecywała mu władzę, Atena mądrość, a Afrodyta najpiękniejszą żonę. Parys wybrał Afrodytę, a ta, zgodnie z obietnicą, ofiarowała mu Helenę. Jednak ona miała już męża, dlatego młody Trojańczyk udał się do Sparty i podstępem uprowadził swoją ukochaną.

Przykład z lektury:

Nieprzypadkowo mówi się o tym, że Troja jest symbolem upadku świata – obrazy trwającej dziesięć lat wojny ukazują głęboką wzajemną niechęć i wolę zrewanżowania się za wszystkie doznane krzywdy. Pod tym względem wojna trojańska nie była więc zwykłą wojną, której celem było zdobycie łupów – był to konflikt nastawiony na całkowite zniszczenie. Homer w „Iliadzie” przedstawił ostatnie dni wojny trojańskiej. W walki byli zaangażowani zarówno ludzie, jak i bogowie (Atena, Hera i Posejdon sprzyjali Grekom, natomiast Ares i Afrodyta opowiadali się za Troją). Przedstawione w eposie dzieje wynikały z licznych konfliktów, począwszy genezy wojny: sprzeczki między boginiami o miano najpiękniejszej i sporu o Helenę oraz próby jej odzyskania, aż po kłótnię Agamemnona z Achillesem o kobiety (Agamemnon porwał Chryzeidę, kapłankę Apolla; musiał ją zwrócić, ale w zamian zażądał Bryzejdy, kochanki Achillesa). Zbuntowany Achilles przestał wspierać Greków, wskutek czego jego przyjaciel Patroklos założył zbroję herosa, aby zdemotywować Trojańczyków. Wojownik został jednak zabity przez Hektora, co dało początek nowemu konfliktowi – wściekły Achilles wyzwał Trojańczyka na pojedynek, zabił go, a następnie zbezcześcił jego zwłoki na oczach rodziny. Wszystkie te wydarzenia złożyły się na wielki obraz wojny, która doprowadziła do całkowitego zniszczenia Troi.

Zakończenie (podsumowanie):

Wojna trojańska w przekazie Homera była rzezią dokonywaną z czystego gniewu. Doprowadziło do tego spiętrzenie konfliktów między państwami, ludźmi, bogami. Niezgoda zapoczątkowana przez Eris z biegiem wydarzeń eskalowała i ostatecznie doprowadziła do absolutnej zagłady.