FUNKCJA METAJĘZYKOWA(sku­pia się na defi­nio­wa­niu zasad języ­ko­wych i jest widocz­na w nauce o języku) 

  1. Lao Che, Licz­ba Mno­ga:; “Z języ­ka pol­skie­go / Naj­bliż­sza i dro­ga / Jest mi licz­ba mno­ga. Licz­ba mnoga,/ bli­żej Boga.”
  2. Łona i Web­ber, Gdzie tak pięk­nie?: “Wpraw­dzie hory­zon­ty tu nie naj­szer­sze, mar­ne gusta, ale gdzie tak pięk­nie potra­fią przy­pusz­czać? Gdzie takie dzi­kie tłu­my dro­gą fan­ta­zji szły­by? Cały mój kraj zamknię­ty w „gdy­by”.”
  3. Łona, Ą Ę: “ja na chlod­no juz pare razy pro­bo­wa­lem, /odnalezc sie i opa­no­wac ten dialekt,/ lecz cho­wam sie dalej, nie wiem jak to ogar­nac mozna, / wiec mam do Cie­bie malu­ten­ka pros­ba, / badz czlo­wie­kiem laska­wym tak, / i od cza­su do cza­su wci­snij pra­wy alt.”
  4. Pezet, Slang: “Zasta­na­wiać się to roz­k­mi­niać / Sztu­ka to świ­nia, muka to kiła / Przy­glą­dać się to obci­nać / Spać to kimać, wąchać to kirać / Cho­dzić – pogi­nać, lipa to przypał”