LITERATURA

”Oskar i pani Róża” Eric Emma­nu­el Schmitt – Oskar pisze listy do Boga i opi­su­je w ich swo­je dni, a każ­dy dzień to wg nie­go kolej­ne dzie­sięć lat, ponie­waż cho­ru­je na śmier­tel­ną cho­ro­bę i wie, że ina­czej nie miał­by szan­sy dorosnąć. 

”Cier­pie­nia mło­de­go Wer­te­ra” Johann Wol­fgang Goethe- cała powieść jest powie­ścią epi­sto­lar­ną, czy­li w listach; pisze je Wer­ter do swo­je­go przy­ja­cie­la Wil­hel­ma; kolej­ny list to list samo­bój­cy Wer­te­ra, w któ­rym tłu­ma­czy on swo­je czyny; 

U nas w Auschwit­zu” Tade­usz Borow­ski – Tade­usz zwra­ca się do Marii, opo­wia­da jej histo­rie obo­zo­we z Oświę­ci­mia, wybie­ra sobie ją jako adre­sat­kę swo­ich pamietników

    FILM 

”Twój Simon” reż. Greg Ber­lan­ti, boha­ter pisze w por­ta­lu spo­łecz­no­ścio­wym, że ma sekret i że jest gejem, pisze do nie­go Simon, któ­ry też ukry­wa swo­ją orien­ta­cję; piszą ze sobą, nie zna­ją swo­jej toż­sa­mo­ści, wspie­ra­ją się listow­nie (mailo­wo); to ich moty­wu­je do ujaw­nie­nia orien­ta­cji i akcep­ta­cji same­go siebie; 

    MUZYKA 

List” Hey – pod­miot lirycz­ny (naj­pew­niej kobie­ta) pisze list do swo­je­go uko­cha­ne­go, któ­ry zmarł kil­ka dni wcze­śniej. Opo­wia­da o tru­dach życia w poje­dyn­kę i o tym, jak trud­no przy­zwy­cza­ić się do samot­ne­go życia (“doty­kam się jak to zwy­kłeś robić Ty”). Pisze list, żeby sama dać sobie siłę. Wie, że musi to “prze­spać, prze­cze­kać”, bo dzię­ki temu “jutro zno­wu pój­dzie­my nad rzekę”.

Lewe Lewe Loff” Kult – pod­miot lirycz­ny pisze list w listo­pa­dzie 1993. Nie wia­do­mo, kto jest adre­sa­tem (być może jego ukochana_y albo on sam z prze­szło­ści). Podzi­wia (np. “mądrość głu­pią”), ale też prze­strze­ga (“nie wywa­żaj drzwi otwar­tych na oścież”).

Wyślij sobie pocz­tów­kę” Łona i Web­ber – zwrot­ki mają for­mu­łę pocz­tów­ki. Pod­miot lirycz­ny zachę­ca do tego, aby wylać swo­je żale (“Napisz tak: tu żyć się nie  da, tu nie da się miesz­kać, mało że syf i bie­da, to do tego depre­sja...”, “Albo pisz tak: zgro­za! Tutaj 16-lat­ki w wyuz­da­nych pozach sto­ją w par­kach głod­ne zbli­żeń, jak w ich wie­ku z sek­su to Leśmian, Petrar­ca naj­wy­żej”). Następ­nie radzi, by wysłać pocz­tów­kę z opi­sem swo­ich pro­ble­mów w inny zaką­tek świa­ta, np. Kuala Lum­pur, Ułan Bator, Del­hi. “Tyle dziur jest zapa­dłych wszę­dzie / Więc Ty ślij pocz­tów­kę, ślij ją czym prę­dzej / Niech Ci roz­ja­śni hory­zont to że / Tam gdzie ją wyślesz praw­do­po­dob­nie jest znacz­nie gorzej”.

Mes­sa­ge in a bot­tle” The Poli­ce – pod­miot lirycz­ny jest roz­bit­kiem, samot­ność spra­wia, że zaraz osza­le­je. Wpa­da na pomysł, aby wysłać list w butel­ce o tre­ści SOS. Rok póź­niej zauwa­ża, że nie otrzy­mu­je żad­nej odpo­wie­dzi. Po jakimś cza­sie wycho­dzi na brzeg i odkry­wa sto miliar­dów listów w butel­ce. Stwier­dza, że nie jest osa­mot­nio­ny w swo­jej samot­no­ści. List w butel­ce sym­bo­li­zu­je tutaj dra­ma­tycz­ny apel o pomoc.

    INNE SZTUKI:     TEATR, MALARSTWO, RZEŹBA

Śmierć Mara­ta” Jean Louis David -(zamor­do­wa­ny w wan­nie Marat ma w ręce list