LITERATURA
„Mistrz i Małgorzata” Michaił Bułhakow – Mistrz podczas pobytu w szpitalu psychiatrycznym opowiada Ivanowi o swoim pierwszym spotkaniu z Małgorzatą, o tym, że niosła żółte kwiaty, które go zirytowały, o tym, że była pięknie smutna i że zakochali się od pierwszego wejrzenia; następnie opowiada o tym, jak czekał na nią każdego dnia i już godzinę przed jej przyjściem czuł radość;
“Zdążyć przed Panem Bogiem” Hanna Krall – rozmowa z Markiem Edelmanem, jedynym żyjącym przywódcy ŻOB, który wszczął powstanie w getcie warszawskim; wspomnienia z getta, dnia powstania; okazanie nieludzkich warunków, odwrotnego dekalogu, uprzedmiotowienia człowieka, a także o początkach pracy kardiologa i motywacji do wyboru tego zawou
“Pan Tadeusz” Adam Mickiewicz – podmiot liryczny wspomina Litwę, mechanizm nostalgii – upiększenia; w jego wspomnieniach zarysowały się krajobrazy Nowogródka, w którym się urodził; pamięta pola pełne roślin, które przypominają mu palety malarskie: łąki zielone, błękit Niemna, złocone pszenicą, posrebrzane żytem; bursztynowego świerzopu, białej gryki; jasnoróżowa dzięcielina; zielone wstęgi to miedze.
“Sklepy cynamonowe” Bruno Schulz – wspomnienie dzieciństwa w Drohobyczu, które jest nierealne i ukazuje mitologizację wspomnień, wszystko jest opisane z perspektywy dziecka, które ma bujną wyobraźnię i kreuje sobie światy, wielu rzeczy przy tym nie rozumie
FILM
„How I met your mother” Craig Thomas i Carter Bays dla CBS – cały serial jest wspomnieniem, opowieścią o tym, jak Ted Mosby poznał matkę swoich dzieci, poznajemy jego całe życie i jego przyjaciół;
MUZYKA
“Hej wy” Kortez – bohater wspomina swoje lata szkolne, był wtedy spisany na straty, mówiono o nim “zbój”. Wraca do dawnych wspomnień, przypomina dawniej ważne miejsca i osoby, ale widzi, że już to nie wróci.
“Chwile ulotne” Paktofonika – bohaterowie mają 20 lat i mówią o tym, jak żyją, co lubią, jak dorastali, zapisują wszystkie wspomnienia w swoich głowach, a nie w pamiętnikach; one stanowią ich tymi, jakimi są; wspomnienia kształtują charakter i osobowość
“Grande Valse Brillante” Ewa Demarczyk/ Michał Bajor – kobieta pyta mężczyznę, czy pamięta, jak ją porywał do tańca, jak tańczyli walca i byli najszczęśliwsi na świecie – ukazanie miłości w tańcu, wirował świat wraz z nimi, byli najważniejsi w tym tańcu, nie istnieje poza nim świata; wspomnienie tej nocy i tańca jest metaforą ich życia i miłości, która była kiedyś pełna namiętności
INNE SZTUKI: TEATR, MALARSTWO, RZEŹBA