LITERATURA

„Mistrz i Mał­go­rza­ta” Micha­ił Buł­ha­kow – Mistrz pod­czas poby­tu w szpi­ta­lu psy­chia­trycz­nym opo­wia­da Iva­no­wi o swo­im pierw­szym spo­tka­niu z Mał­go­rza­tą, o tym, że nio­sła żół­te kwia­ty, któ­re go ziry­to­wa­ły, o tym, że była pięk­nie smut­na i że zako­cha­li się od pierw­sze­go wej­rze­nia; następ­nie opo­wia­da o tym, jak cze­kał na nią każ­de­go dnia i już godzi­nę przed jej przyj­ściem czuł radość; 

“Zdą­żyć przed Panem Bogiem” Han­na Krall – roz­mo­wa z Mar­kiem Edel­ma­nem, jedy­nym żyją­cym przy­wód­cy ŻOB, któ­ry wsz­czął powsta­nie w get­cie war­szaw­skim; wspo­mnie­nia z get­ta, dnia powsta­nia; oka­za­nie nie­ludz­kich warun­ków, odwrot­ne­go deka­lo­gu, uprzed­mio­to­wie­nia czło­wie­ka, a tak­że o począt­kach pra­cy kar­dio­lo­ga i moty­wa­cji do wybo­ru tego zawou

“Pan Tade­usz” Adam Mic­kie­wicz – pod­miot lirycz­ny wspo­mi­na Litwę, mecha­nizm nostal­gii – upięk­sze­nia; w jego wspo­mnie­niach zary­so­wa­ły się kra­jo­bra­zy Nowo­gród­ka, w któ­rym się uro­dził; pamię­ta pola peł­ne roślin, któ­re przy­po­mi­na­ją mu pale­ty malar­skie: łąki zie­lo­ne, błę­kit Nie­mna, zło­co­ne psze­ni­cą, posre­brza­ne żytem; bursz­ty­no­we­go świe­rzo­pu, bia­łej gry­ki; jasno­ró­żo­wa dzię­cie­li­na; zie­lo­ne wstę­gi to miedze. 

“Skle­py cyna­mo­no­we” Bru­no Schulz – wspo­mnie­nie dzie­ciń­stwa w Dro­ho­by­czu, któ­re jest nie­re­al­ne i uka­zu­je mito­lo­gi­za­cję wspo­mnień, wszyst­ko jest opi­sa­ne z per­spek­ty­wy dziec­ka, któ­re ma buj­ną wyobraź­nię i kreu­je sobie świa­ty, wie­lu rze­czy przy tym nie rozumie

    FILM 

„How I met your mother” Cra­ig Tho­mas i Car­ter Bays dla CBS – cały serial jest wspo­mnie­niem, opo­wie­ścią o tym, jak Ted Mos­by poznał mat­kę swo­ich dzie­ci, pozna­je­my jego całe życie i jego przyjaciół; 

    MUZYKA

“Hej wy” Kor­tez – boha­ter wspo­mi­na swo­je lata szkol­ne, był wte­dy spi­sa­ny na stra­ty, mówio­no o nim “zbój”. Wra­ca do daw­nych wspo­mnień, przy­po­mi­na daw­niej waż­ne miej­sca i oso­by, ale widzi, że już to nie wróci.

“Chwi­le ulot­ne” Pak­to­fo­ni­ka – boha­te­ro­wie mają 20 lat i mówią o tym, jak żyją, co lubią, jak dora­sta­li, zapi­su­ją wszyst­kie wspo­mnie­nia w swo­ich gło­wach, a nie w pamięt­ni­kach; one sta­no­wią ich tymi, jaki­mi są; wspo­mnie­nia kształ­tu­ją cha­rak­ter i osobowość

“Gran­de Val­se Bril­lan­te” Ewa Demarczyk/ Michał Bajor – kobie­ta pyta męż­czy­znę, czy pamię­ta, jak ją pory­wał do tań­ca, jak tań­czy­li wal­ca i byli naj­szczę­śliw­si na świe­cie – uka­za­nie miło­ści w tań­cu, wiro­wał świat wraz z nimi, byli naj­waż­niej­si w tym tań­cu, nie ist­nie­je poza nim świa­ta; wspo­mnie­nie tej nocy i tań­ca jest meta­fo­rą ich życia i miło­ści, któ­ra była kie­dyś peł­na namiętności 

INNE SZTUKI: TEATR, MALARSTWO, RZEŹBA