LITERATURA

”Dzia­dy cz. III” Adam Mic­kie­wicz – Kon­ra­da miłość do ojczy­zny i prometeizm;

Lal­ka” Bole­sław Prus” – nie­odwza­jem­nio­na: Wokul­ski do Łęc­kiej, Rzec­ki do Staw­skiej; tok­sycz­na – Krzeszowscy; 

Mistrz i Mał­go­rza­ta” Micha­ił Buł­ha­kow  – opie­kuń­cza: Mał­go­rza­ta opie­ku­je się Mistrzem, wspie­ra jego twór­czość, a Mistrz zako­chał się w niej od pierw­sze­go wej­rze­nia, gdy zoba­czył ją smut­ną z bukie­tem żół­tych kwiatów; 

”Do Han­ny” Jan Kocha­now­ski – wybra­nek pro­si kochan­kę o uczu­cie, a nie tyl­ko pierścień; 

Dzia­dy cz. II” Adam Mic­kie­wicz – miłość sil­niej­sza od śmier­ci, Wid­mo przy­cho­dzi do Paste­recz­ki i nie daje się odpra­wić w zaświaty; 

Pan Tade­usz” Adam Mic­kie­wicz – Teli­me­na jest zako­cha­na w Tade­uszu, cho­ciaż on stra­cił nią zain­te­re­so­wa­nie, pro­si go, by znów wyznał jej miłość, ale ten radzi: „kochaj­my się, ale z osob­na”; sam już posta­no­wił poślu­bić Zosię, Hra­bia był zain­te­re­so­wa­ny Teli­me­ną, ale gdy zoba­czył ją z Tade­uszem w Świą­ty­ni Duma­nia – poczuł się odrzu­co­ny; Ase­sor zarę­cza się Teklą, Teli­me­na z Rejen­tem; jest za to wiel­ka miłość do ojczy­zny – zegar kuran­to­wy wygry­wa Mazur­ka Dąbrow­skie­go, na ścia­nach wiszą por­tre­ty Kościusz­ki i Rej­ta­na – patrio­tów; Tade­usz ma imię po Kościusz­ce; Ksiądz Robak chwa­li się, że gene­rał Dąbrow­ski wcią­gał z jego tabakiery; 

 „Zemsta” Alek­san­der Fre­dro – Wacław Mil­czek i Kla­ra Rap­tu­sie­wi­czów­na kocha­ją się, lecz ich rodzi­ny są w cią­głym spo­rze, na doda­tek Pod­sto­li­na, z któ­rą Wacław miał kie­dyś romans, ma zamiar zdo­być kolej­ne­go męża; 

Opo­wieść wigi­lij­na” Char­les Dic­kens – miłość Ebe­ne­ze­ra Scrooge’a do pie­nię­dzy, jest przez to samot­ny i zgorzk­nia­ły, stra­cił też swo­ją narze­czo­ną Belle; 

Quo vadis” Hen­ryk Sien­kie­wicz – miłość chrze­ści­jan do każ­de­go czło­wie­ka; miłość Ligii – chrze­ści­jan­ki i Mar­ka Wini­cju­sza – wyznaw­cy bogów rzym­skich, któ­ry dla uko­cha­nej przyj­mie wia­rę chrze­ści­jań­ską; miłość Petro­niu­sza i nie­wol­ni­cy Euni­ce – on jako wiel­ki ele­gan­te wie­dząc o tym, że Neron chce go zabić – pod­ci­na sobie żyły, a ona popeł­nia samo­bój­stwo zaraz po swo­im ukochanym. 

 „Mały Ksią­żę” Anto­ine de Saint-Exu­pe­ry – Mały Ksią­żę począt­ko­wo był nie­zdol­ny do prze­ży­wa­nia miło­ści, był ziry­to­wa­ny potrze­ba­mi Róży, miał wra­że­nie, że nie­ustan­nie cze­goś od nie­go wyma­ga i jest próż­na; tym­cza­sem spo­tka­nie innych róż oraz przy­jaźń z Lisem uświa­do­mi­ły mu, że jego Róża była wyjąt­ko­wa, bo poświę­cił jej czas, oswo­ił ją, miał oka­zję o nią dbać – jej żąda­nia były tyl­ko pró­bą wymu­sze­nia na nim oka­za­nia miło­ści, chcia­ła, by jej poka­zał czu­łość i się o nią zatrosz­czył; Mały Ksią­żę dzię­ki spo­tka­niu z Lisem i inny­mi róża­mi, któ­re nagle wyda­ły mu się pięk­ne, lecz puste – doj­rzał do miłości. 

    FILM

Tam­te dni, tam­te noce” reż. Luca Guada­gni­no – Elio Per­l­man zako­chu­je się po raz pierw­szy w męż­czyź­nie, któ­ry przy­je­chał do domu jego rodzin, by spę­dzić tu lato i mieć czas na pisa­nie dok­to­ra­tu z filo­zo­fii; odkry­wa­nie wła­snej sek­su­al­no­ści, wraż­li­wo­ści; jed­no­cze­śnie stu­dent – wyko­rzy­stu­je nasto­lat­ka, ponie­waż nie mówi o tym, że jest zarę­czo­ny i pla­nu­je ślub z kobietą

Wszyst­kie nie­prze­spa­ne noce” reż. Michał Mar­czak – chło­pak zaczy­na spo­ty­kać się z dziew­czy­ną przy­ja­cie­la, jest to uciecz­ka od swo­je­go zagu­bie­nia, ta miłość oka­że się nie­war­ta stra­ty kum­ple; wie­le dys­ku­sji na temat samot­no­ści i miło­ści, czy potrze­ba kogoś do życia, czy jest się samowystarczalnym

    MUZYKA

”Janek nie jest wca­le” Jan-rapo­wa­nie – utwór opo­wia­da histo­rię mło­dzień­czej, spon­ta­nicz­nej miło­ści. Jest pełen reflek­sji wyra­żo­nych w spo­sób cha­rak­te­ry­stycz­ny dla mło­de­go wie­ku bohatera.

 „2009” Ralph Kamin­ski – wspo­mnie­nie pierw­szej miło­ści, któ­rej nie moż­na zapomnieć

Nie gotu­je­my” The Dum­plings – mło­da para, któ­ra tyl­ko sie­bie potrze­bu­je, ich rela­cja nie słu­ży innym celom, chcą cie­szyć się każ­dą chwi­lą, któ­rą mogą spę­dzić razem, np. w trak­cie spa­ce­ru w deszczu; 

    INNE SZTUKI: TEATR, MALARSTWO, RZEŹBA

Gustav Klimt „Poca­łu­nek” – obraz sece­syj­ny cału­ją­cej się pary (https://​esz​ko​la​.pl/​i​m​g​/​g​a​l​l​e​r​i​e​s​/​t​h​u​m​b​/​h​o​m​e​/​G​u​s​t​a​v​_​K​l​i​m​t​_​P​o​c​a​l​u​n​e​k​.​jpg);