W jakim celu twórca nawiązuje do motywów biblijnych? Omów zagadnienie na podstawie Dziadów część III Adama Mickiewicza. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Wstęp (wprowadzenie):

Biblia jest jednym z filarów kultury europejskiej. Objaśnia sposób funkcjonowania świata i – niezależnie od stosunku jednostki do religii – bezsprzecznie należy ją uznać za źródło tradycji i moralności w europejskim kręgu kulturowym. Nawiązywanie przez twórców do Biblii zazwyczaj ma na celu podkreślenie rangi omawianych wydarzeń i nadanie im dodatkowego znaczenia, również za sprawą zrozumiałej dla odbiorców biblijnej symboliki. Adam Mickiewicz wykorzystał w III części „Dziadów” motywy biblijne, aby uzasadnić koncepcję mesjanizmu polskiego, czyli wyjątkowej roli Polaków, którzy niczym Chrystus mieli cierpieć, aby wyzwolić wszystkie narody i zapewnić im wolność. Nawiązania do Biblii nadawały wydarzeniom przedstawionym przez wieszcza znaczenie metafizyczne – każda krzywda wyrządzona Polsce przybliżała ją do zbawienia, cierpienia nie były daremne, lecz stanowiły część Bożego planu.

Rozwinięcie („Dziady” cz. III):

Mickiewiczowska koncepcja mesjanizmu sama w sobie stanowi nawiązanie do Biblii – a dokładniej do starotestamentowej postaci Mesjasza, który miał zostać zesłany przez Boga, aby zbawić naród wybrany i zapewnić Izraelowi panowanie nad światem. Chrześcijaństwo później uznało za Mesjasza Chrystusa – syna Bożego, który zstąpił na ziemię, złożył ofiarę i zmartwychwstał, dzięki czemu zapewnił ludziom zbawienie. Jego poświęcenie było bolesne, lecz niezbędne.

Wydarzenia rozgrywające się w III części „Dziadów” są pełne analogii do losów Mesjasza. Widać je już w scenie więziennej, gdy Jan Sobolewski wspomniał o Wasilewskim, młodzieńcu skatowanym niemal do nieprzytomności, słaniającym się na nogach. Mężczyzna nie był w stanie samodzielnie wejść do kibitki, potrzebował pomocy; kiedy był niesiony przez rosyjskiego żołnierza, wyprężył ciało…