W jakim celu twórca nawiązuje do motywów biblijnych? Omów zagadnienie na podstawie Dziadów część III Adama Mickiewicza. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Wstęp (wprowadzenie):

Adam Mickiewicz wykorzystał w III części „Dziadów” motywy biblijne, aby uzasadnić koncepcję mesjanizmu polskiego, czyli wyjątkowej roli Polaków, którzy niczym Chrystus mieli cierpieć, aby zbawić ludzkość i zapewnić wstęp do Królestwa Niebieskiego. Nawiązania do Biblii nadawały wydarzeniom przedstawionym przez wieszcza znaczenie metafizyczne – każda krzywda wyrządzona Polsce przybliżała ją do zbawienia, cierpienia nie były daremne, lecz stanowiły część Bożego planu.

Rozwinięcie („Dziady” cz. III):

Mickiewiczowska koncepcja mesjanizmu sama w sobie stanowi nawiązanie do Biblii – a dokładniej do starotestamentowej postaci Mesjasza, który miał zostać zesłany przez Boga, aby zbawić naród wybrany i zapewnić Izraelowi panowanie nad światem. Chrześcijaństwo później uznało za Mesjasza Chrystusa – syna Bożego, który zstąpił na ziemię, złożył ofiarę i zmartwychwstał, dzięki czemu zapewnił ludziom zbawienie. Jego poświęcenie było bolesne, lecz niezbędne.

Wydarzenia rozgrywające się w III części „Dziadów” są pełne analogii do Mesjasza. Widać je już w scenie więziennej, gdy Jan Sobolewski wspomniał o Wasilewskim, młodzieńcu skatowanym niemal do nieprzytomności, słaniającym się na nogach. Młodzieniec nie był w stanie samodzielnie wejść do kibitki, potrzebował pomocy; kiedy był niesiony przez rosyjskiego żołnierza, wyprężył ciało…