Wstęp (wprowadzenie):
Nie ma większej miłości niż matczyna. Literatura od zawsze ukazuje matki jako postaci najbardziej kochające swoje dzieci, dla których są w stanie zrobić wszystko. Motyw ten ma swoje korzenie w mitologicznej historii o Demeter i jej córce Persefonie, zwanej również Korą.
Rozwinięcie (mit o Demeter i Korze):
Demeter, bogini płodności, nie bez powodu została nazwana mater dolorosa – matką pełną cierpienia i bólu. Pewnego dnia Persefona złamała jej zakaz i zerwała narcyz, kwiat, którego zapach był tak piękny, że aż odwracał myśli od nieba. Niedługo później Persefona została zabrana do Hadesu, a Demeter rozpoczęła poszukiwania córki. Przez dziewięć dni i dziewięć nocy błądziła po świecie, zajrzała w każdy zakątek. Jej rozpacz była tak wielka, że razem z chęcią życia Demeter zniknęła także cała przyroda. Rośliny nie wydawały plonów, a rzeki wyschły, wskutek czego ludzi zaczął morzyć głód. Bogowie przestali dostawać ofiary od ludzi i musieli przebłagać Demeter, dlatego powiedzieli jej, co się stało z jej córką. Hades nie chciał jednak rozstawać się z Persefoną (którą poślubił), dlatego dał jej owoc granatu. Zjedzenie kilku ziarenek oznaczało, że dziewczyna musiała wracać co roku na parę miesięcy do Hadesu. Grecy w ten sposób właśnie tłumaczyli sobie obumieranie przyrody na zimę – uważali, że był to czas, gdy Persefona wracała do Hadesu, a Demeter ponownie przeżywała żałobę i uśmiercała wszelką roślinność. Jej cierpienie stanowiło największy wyraz matczynej miłości do swojego dziecka.
Rozwinięcie (kontekst):
Motyw matczynej miłości pojawił się również w „Balladynie” Juliusza Słowackiego. Także i w tym utworze została przedstawiona mater dolorosa, która poświęciła swoje życie, aby uratować córkę przed śmiercią. Kiedy Balladyna zamordowała swoją siostrę Alinę i wyszła za mąż za Kirkora, wyparła się swojej matki i pozbyła się jej z zamku. Wskutek swoich intryg Balladyna została królową, ale – zgodnie z tradycją – przed koronacją miała wydać wyroki w sprawach kryminalnych. Przed jej oblicze podeszła oślepła wdowa, która poskarżyła się na swoje córki. Kiedy jednak matka Balladyny dowiedziała się, że niewdzięczne dzieci są skazywane na śmierć, chciała wycofać oskarżenie. Pragnęła uchronić dziecko przed najwyższym wymiarem kary – nie wyjawiła imienia Balladyny, za co została ukarana torturami i zmarła. Tym samym ukazała inny aspekt matczynej miłości: miłość bez granic, gotową na najwyższe poświęcenie.
Zakończenie (podsumowanie):
Zarówno Demeter, jak i matka Balladyny kochały swoje dzieci bez granic. Antyczne i romantyczne teksty literackie pokazują, że matczyna miłość jest nieskończona i sprawia, że można dla swojego dziecka zrobić wszystko.