Motyw poświęcenia życia dla dobra ojczyzny. Omów zagadnienie na podstawie Kordiana Juliusza Słowackiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Wstęp (wprowadzenie):

W polskiej literaturze znajdziemy wiele przykładów realizacji motywu poświęcenia życia dla dobra ojczyzny. Motyw ten był charakterystyczną cechą romantyzmu, który przypadał na okres nasilonych represji – między innymi po upadku powstania listopadowego. Zarówno Juliusz Słowacki, jak i Adam Mickiewicz prezentowali rozmaite postaci, które były gotowe przyjąć cierpienie, aby wyzwolić kraj spod jarzma zaborców. Chcieli w ten sposób zachęcić do działania, a także wlać nadzieję w serca Polaków uciskanych przez cara.

Rozwinięcie („Kordian”):

Postacią, która była gotowa poświęcić się dla dobra ojczyzny, był Kordian. W swoim monologu na szczycie Mont Blanc wypowiedział słynne słowa o tym, że Polska jest „Winkelriedem narodów”. Zauważył tym samym, że sens istnienia Polaków stanowi aktywna walka z zaborcami, która miała zakończyć się klęską rodaków (jak w przypadku Arnolda Winkelrieda), ale jednocześnie pozwalała innym narodom uzyskać swoje cele.

Tytułowy bohater dramatu Słowackiego był gotów poświęcić swoje życie dla dobra Polski – był jednak w tym osamotniony. Nie uzyskał poparcia na zebraniu spiskowców, dlatego postanowił samodzielnie podjąć działania przeciw carowi. Jako podchorąży pełnił wartę na Zamku Królewskim i planował zamordować znienawidzonego władcę. To się jednak nie udało, ponieważ przed komnatą cara Kordian stracił przytomność. Walka ze Strachem i Imaginacją okazała się dla niego zgubna, nie był w stanie udźwignąć moralnego ciężaru zabójstwa. Podjął jednak działanie i tym samym poświęcił swoje życie.

Kontekst:

Motyw poświęcenia życia dla dobra ojczyzny był także jednym z najważniejszych zagadnień poruszanych przez Adama Mickiewicza. Postaci gotowe na poświęcenie pojawiały się zarówno w III części „Dziadów” (Konrad, który obrażał Boga i chciał przejąć władzę nad ludźmi czy Cichowski – postać zniszczona przez aparat represji, ale chroniąca swoich przyjaciół walczących z zaborcami) czy w „Konradzie Wallenrodzie”, gdzie tytułowy bohater poświęcił miłość, szczęście i życie w walce ze znienawidzonymi Krzyżakami. Takie poświęcenie zajmowało centralne miejsce wśród idei romantyzmu, było jednym z motywów przewodnich epoki.

Zakończenie (podsumowanie):

Romantyzm był jedną z pierwszych epok, w których Polacy byli tak mocno zaangażowani w życie polityczne. Twórcy tamtego okresu celowo podejmowali temat poświęcenia życia dla dobra ojczyzny, aby zachęcać do aktywnego działania przeciwko zaborcom. Wierzyli w siłę sztuki – pragnęli, aby ich dzieła były orężem, zachęcały do boju i przyczyniły się do odzyskania niepodległości.