Styl potoczny najczęściej występuje w języku mówionym. Używa się go również w formie pisanej np. w dziennikach, listach, SMS-ach. Cechuje go swobodna, niestaranna forma wypowiedzi i występowanie środków ekspresywnych. Charakteryzują go krótkie zdania, regionalizmy lub wulgaryzmy, skróty myślowe, urywanie zdań.

Styl urzędowy występuje w pismach oficjalnych i dokumentach, np. w instrukcjach, zarządzeniach. Używa się go prawie wyłącznie w formie pisanej. Styl urzędowy jest bezosobowy i jednoznaczny, zwracanie się do odbiorcy w trzeciej osoby, typowe słowa np. uiścić opłatę.

Styl naukowy jest używany m.in. w referatach i artykułach naukowych. Cechuje się precyzją, dokładnością. Jest obiektywny, cechuje się wypowiedziami wielokrotnie złożonymi, brak w nim zaimków osobowych, które skracają dystans między czytelnikiem a autorem; brak czasowników osobowych, zamiast nich: warto, trzeba, należy, można; terminologią naukową — bez wyjaśnień (chyba że w przypisach), brak w nim słownictwa wartościującego.

Styl popularnonaukowy obrazowe wyjaśnianie trudnych pojęć, ma być zrozumiały dla czytelnika, skracanie dystansu między autorem a odbiorcą, tematyka naukowa.

Stylu publicystycznego używa się w środkach masowego przekazu. Ma dostarczać informacje, kształtować opinie, prezentować ocenę sytuacji społecznych i politycznych. Jest zrozumiały, prosty i sugestywny. Zawiera słownictwo nacechowane emocjonalnie i celowe innowacje językowe; trudne pojęcia zostają obrazowo wyjaśnione.

Styl artystyczny cechuje jego estetyczna funkcja. Ma na celu zwrócenie uwagi nie tylko na treść, lecz także na formę. W tym stylu występuje bogate słownictwo i obrazowe środki wyrazu.

Jeżeli chcesz mnie wesprzeć w popularyzacji wiedzy o języku i literaturze polskiej — możesz zostać moim patronem/moją patronką: https://patronite.pl/babaodpolskiego/ - grosik daj babie, sakiewką potrząśnij. ;)