LITERATURA 

Mistrz i Mał­go­rza­ta” Micha­ił Buł­ha­kow – seans czar­nej magii w teatrze Vari­étés uka­zu­je obłu­dę spo­łe­czeń­stwa kon­for­mi­stów, któ­rzy są zachłan­ni, a uda­ją boga­tych; to świat łapó­wek i dono­si­ciel­stwa; umiesz­cza­nia ludzi w zakła­dzie psy­chia­trycz­nym, by się ich pozbyć; licz­ne wywóz­ki, pod­kła­da­nie dolarów; 

”Moral­ność pani Dul­skiej” Gabrie­la Zapol­ska – fili­ster, koł­tun­ka, sam tytuł wska­zu­je na fałsz, bo Dul­ska nie mia­ła zasad moral­nych, przy­bie­ra­ła maskę dobrej pani, per­fek­cyj­nej gospo­dy­ni i mat­ki, a w rze­czy­wi­sto­ści ter­ro­ry­zo­wa­ła rodzi­nę; nie pozwa­la­ła ludziom na sła­bość, a Zbysz­ko – jej syn, mógł spro­wa­dzać koko­ty do domu, bo Dul­ska uwa­ża­ła, że bru­dy nale­ży prać pod wła­snym dachem; 

Wese­le” Sta­ni­sław Wyspiań­ski – chło­pa­nia jest pozor­nym zain­te­re­so­wa­nie wsią, mia­sto­wi wca­le nie dostrze­ga­ją tra­dy­cji i pra­wi­deł, jaki­mi rzą­dzi się wiej­skie życie, myślą, że to sie­lan­ka, Pan Mło­dy cho­dzi na wese­lu bez maj­tek – poczuł swo­bo­dę; w ogó­le nie poznał kul­tu­ry swo­jej żony, oże­nił się z nią dla mody i nawią­za­nia bli­skich sto­sun­ków z rodzi­ną Tetmajerów

Lal­ka” Bole­sław Prus – Wokul­ski łudzi się, że Łęc­ka jest pięk­na wewnętrz­nie i zewnętrz­nie, nie poznał jej, to aprio­ryzm poznaw­czy – tłu­ma­czy sobie świat, a nie ma dowo­dów na jej dobro

Zbrod­nia i kara” Fio­dor Dosto­jew­ski – Rodion łudzi się, że ma pra­wo do decy­do­wa­nia o życiu i śmier­ci, bo jest nad­czło­wie­kiem, wymy­śla fał­szy­we uspra­wie­dli­wie­nia swo­je­go czynu

    FILM 

Miś” reż. Sta­ni­sław Bare­ja  – sys­tem komu­ni­stycz­ny jest absur­dal­ny, cią­gle trze­ba oszu­ki­wać; żeby coś zała­twić w sys­te­mie biu­ro­kra­tycz­ne­go pań­stwa, trze­ba dać łapów­kę, np. w posta­ci kiełbasy; 

”Upa­dek Gra­ce” reż. Tyler Per­ry – Gra­ce zosta­je oskar­żo­na o zabój­stwo męża, wszyst­kie dowo­dy na nią wska­zu­ją, jed­nak mło­da pani adwo­kat chce się wyka­zać i ura­to­wać Gra­ce, pro­si o pomoc jej naj­lep­szą przy­ja­ciół­kę – pra­cow­ni­cę domu spo­koj­nej sta­ro­ści, chrze­ści­jan­kę, słod­ką sta­rusz­kę, któ­ra pie­cze cia­stecz­ka, któ­ra osta­tecz­nie oka­że się seryj­ną mor­der­czy­nią i oszust­ką, któ­ra wro­bi­ła wraz ze swo­im synem Gra­ce, okra­dła ją i chcia­ła dopro­wa­dzić do kary śmierci. 

Dzień świ­ra” reż. Marek Koter­ski – wątek Ewy, któ­ra jest jedy­nie obra­zem uko­cha­nej Ada­sia, ona jest jedy­nie jego wyobra­że­niem, a on pod­po­rząd­ko­wu­je mu całe swo­je życie i marzy o roman­tycz­nych pieszczotach

    MUZYKA 

INNE SZTUKI: TEATR, MALARSTWO, RZEŹBA