Historyczna pamięć o powstaniu styczniowym. Omów zagadnienie na podstawie utworu Gloria victis Elizy Orzeszkowej. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst

Wstęp (wprowadzenie):

Powsta­nie stycz­nio­we wybu­chło 22 stycz­nia 1863 r. i zakoń­czy­ło się wiel­ką poraż­ką powstań­ców – wal­ki trwa­ły aż do jesie­ni 1864 r., według róż­nych sza­cun­ków kosz­to­wa­ły życie ok. 10 – 20 tysię­cy osób. Znacz­nie poważ­niej­szym skut­kiem powsta­nia były jed­nak repre­sje, któ­re nastą­pi­ły póź­niej – przy­wód­cy powsta­nia zosta­li ska­za­ni na śmierć, uczest­ni­ków walk zesła­no na Sybe­rię, nato­miast całą lud­ność – pod­da­no rusy­fi­ka­cji. W pamię­ci zbio­ro­wej powsta­nie stycz­nio­we jest jed­nak istot­nym wyda­rze­niem mają­cym wpływ na kształ­to­wa­nie toż­sa­mo­ści naro­do­wej. Jako sym­bol sprze­ci­wu wobec rosyj­skie­go zabor­cy powsta­nie stycz­nio­we nie­raz było opi­sy­wa­ne w lite­ra­tu­rze XIX-wiecz­nej w celu pod­trzy­ma­nia Pola­ków na duchu.

Rozwinięcie („Gloria victis”):

Upły­wa­ją­cy czas, w trak­cie któ­re­go boha­te­ro­wie powsta­nia stycz­nio­we­go byli cał­ko­wi­cie zapo­mnia­ni przez naród, niósł w świat hasło „vae vic­tis” („bia­da zwy­cię­żo­nym”). Nowe­la Eli­zy Orzesz­ko­wej, któ­rej tytuł para­fra­zu­je to hasło („glo­ria vic­tis” ozna­cza bowiem: „chwa­ła zwy­cię­żo­nym”), przy­wra­ca­ła histo­rycz­ną pamięć o posta­ciach zasłu­żo­nych dla Pol­ski, któ­rej nośni­kiem była...