Pełne opracowanie utworu „Konrad Wallenrod” Adama Mickiewicza, a w nim: streszczenie, informacje o rodzaju i gatunku literackim, czasie i miejscu akcji, problematyce, bohaterach, motywach literackich, symbolach, genezie, kontekstach. Plik ma 18 stron, znajdziesz go w moim sklepie.
Wstęp (wprowadzenie):
Artyści w swoich utworach literackich często podejmują próbę odpowiedzi na pytania, które zadaje sobie każdy człowiek. Bohaterowie, często stojący przed trudnymi wyzwaniami, swoją postawą udowadniają słuszność określonego postępowania lub pokazują negatywne skutki podjętych decyzji – dzięki temu czytelnicy mogą skonfrontować wydarzenia opisane w literaturze z własnym światopoglądem. Szczególnie istotną rolę odgrywają utwory podejmujące tematy egzystencjalne i polityczne: dzięki nim ludzie mogą się dowiedzieć, jak postąpić w sytuacji tragicznej, kiedy dobro osobiste stoi w sprzeczności z dobrem państwa.
Rozwinięcie („Konrad Wallenrod”):
Adam Mickiewicz w „Konradzie Wallenrodzie” zastosował maskę historyczną – chociaż akcja utworu rozgrywała się w Zakonie Krzyżackim u schyłku XIV wieku, wydarzenia były komentarzem do XIX-wiecznej sytuacji politycznej w Polsce. Opowieść o dziejach Litwina, który podstępem został Wielkim Mistrzem Zakonu Krzyżackiego i doprowadził swoich rycerzy do sromotnej porażki, była w rzeczywistości wezwaniem do działania przeciwko rosyjskiemu zaborcy. Historia Waltera Alfa zawierała wiele analogii do sytuacji Polski po rozbiorach – o dziejach ojczyzny bohater dowiadywał się z pieśni Wajdeloty, który nie mógł żyć w ukochanym kraju, czuł się Litwinem (nie przyjął nowego obywatelstwa) i był pełen nienawiści do Zakonu za wyrządzone przezeń krzywdy.
Przed Konradem Wallenrodem stały poważne dylematy egzystencjalne. Musiał wybierać między osobistym szczęściem a dobrem narodu (te same problemy dotykały ludzi walczących z zaborcami). Chociaż podstęp, polegający na pokazaniu prawdziwej tożsamości, uznawał za ostateczność, miał świadomość, że nie mógł dłużej czekać. Stał się tym samym wzorcem bohatera-patrioty.
Kontekst:
Adam Mickiewicz poruszał tematy egzystencjalne i polityczne także w III części „Dziadów”. W scenie „Salon warszawski” skonfrontował losy młodzieży zaangażowanej w walkę z zaborcą z zachowaniem arystokracji, dla której jedyną aspiracją był udział w uroczystych balach razem z ówczesną elitą (w tym również z bezwzględnym katem Polaków Nowosilcowem). Mickiewicz jednoznacznie potępił zachowanie arystokratów – słowami Wysockiego zachęcił do „plwania” na nich, ponieważ byli oni jedynie plugawą skorupą; prawdziwi Polacy byli zaangażowani w walkę i potrafili poświęcić się w imię wolności (tak jak uczynił to Cichowski).
Zakończenie (podsumowanie):
Adam Mickiewicz w swoich utworach wielokrotnie podejmował tematy związane z wyzwoleniem Polski spod władzy cara. W „Konradzie Wallenrodzie” sprzeciwiał się przyjmowaniu nowej tożsamości (do czego dążyła władza rosyjska) i zachęcał do walki podstępem – powoływał się na słowa Machiavellego, aby być „lisem”, czyli wykazywać się sprytem. Z kolei w „Dziadach” krytykował postawy osób, które stawiały własny komfort ponad walkę o niepodległość.
Pełne opracowanie utworu „Konrad Wallenrod” Adama Mickiewicza, a w nim: streszczenie, informacje o rodzaju i gatunku literackim, czasie i miejscu akcji, problematyce, bohaterach, motywach literackich, symbolach, genezie, kontekstach. Plik ma 18 stron, znajdziesz go w moim sklepie.