Prze­mó­wie­nie jest to wypo­wiedź wygło­szo­na do słu­cha­czy, aby przed­sta­wić wła­sne sta­no­wi­sko i skło­nić ich do kon­kret­nych reak­cji, zachowań.
 
Skła­da się z trzech głów­nych czę­ści: wstę­pu, roz­wi­nię­cia (argu­men­tów) i zakończenia. 
 
NAPISZ PLAN:
- przy­wi­taj się ze słu­cha­cza­mi: Dro­gie Kole­żan­ki, Dro­dzy Kole­dzy, spo­tka­li­śmy się tutaj, by poroz­ma­wiać o ....
- podaj temat wypo­wie­dzi i uży­waj hiper­bo­li, że jest to nie­mal­że spra­wa życia i śmierci 😉
- zbierz potrzeb­ne argu­men­ty, pomyśl o odwo­ła­niu do lek­tu­ry obowiązkowej;
- postaw wyraź­ną tezę np. dba­łość o przy­ro­dę jest naszym zadaniem
- uży­waj pre­cy­zyj­nych argu­men­tów np. odwo­łaj się do przy­ro­dy uka­za­nej w “Panu Tade­uszu” Ada­ma Mickiewicza
- sto­suj bez­po­śred­nie zwro­ty do słu­cha­czy – naj­le­piej w 1 os. l.mn. – przy­naj­mniej trzykrotnie
- nawią­zuj kon­takt z publicz­no­ścią – zwra­caj się do słu­cha­czy, sta­wiaj pyta­nia reto­rycz­ne, odwo­łuj się do emo­cji np. zatem następ­nym razem, gdy będzie­cie kupo­wać kawę w pla­sti­ko­wym kub­ku, zasta­nów­cie się; jak czę­sto wykorzystujemy...
- sto­suj per­swa­zyj­ny ton (tak napraw­dę jest to mani­pu­la­cja, bo odwo­łu­je­my się do emo­cji odbior­cy i nie daje­my mu szans na ripostę). 
- napisz zakoń­cze­nie, puen­tę roz­wa­żań, wyraź nadzie­ję na współpracę. 
 Jeżeli chcesz mnie wesprzeć w popularyzacji wiedzy o języku i literaturze polskiej — możesz zostać moim patronem/moją patronką: https://patronite.pl/babaodpolskiego/ 
grosik daj babie, sakiewką potrząśnij ;)

wstęp

powi­tal­ny zwrot do słuchaczy


temat prze­mó­wie­nia


roz­wi­nię­cie

argu­men­ty, a w nich: 

wykrzyknienie/ cza­sow­nik w try­bie rozkazującym/ pyta­nie retoryczne/ pod­kre­śla­nie wię­zi ze słu­cha­cza­mi (my, nasze)


zakoń­cze­nie

wnio­sek


for­mu­ła pożegnalna