Przykład rozprawki: Czy doświadczenia życiowe bohaterów literackich mogą być pouczające dla czytelników?

TEMAT: Napisz roz­praw­kę, w któ­rej roz­wa­żysz, czy doświad­cze­nia życio­we boha­te­rów lite­rac­kich mogą być poucza­ją­ce dla czytelników. 

1 aka­pit 

wstęp

wpro­wa­dze­nie do tema­tu 1+1

TEZA: =2

      Ostat­nio zasta­na­wia­łam się, cze­mu książ­ki są skarb­ni­cą wie­dzy? Uwa­żam, że moż­na wzo­ro­wać się na nich, spra­wia­ją, że ludzie mogą poczuć swo­ją war­tość — odnaj­du­je­my podo­bień­stwa mię­dzy nami a boha­te­ra­mi. W trud­nych sytu­acjach książ­ki są w sta­nie pomóc w podej­mo­wa­niu decy­zji, bo dzię­ki obser­wo­wa­niu dzia­łań posta­ci lite­rac­kich, pozna­je­my tak­że kon­se­kwen­cje ich czy­nów. Uwa­żam zatem, że słusz­nie odkre­śla się je skarb­ni­ca­mi wie­dzy, a doświad­cze­nia życio­we boha­te­rów lite­rac­kich mogą być poucza­ją­ce dla czytelników.

2 aka­pit

ARGUMENT 

+ PRZYKŁAD lek­tu­ry obowiązkowej

• reflek­sja z treści

• pod­su­mo­wa­nie przy­kła­du i argu­men­tu i odwo­ła­nie do tezy

Dzię­ki róż­nym sytu­acjom opi­sa­nych w książ­kach moż­na lepiej zro­zu­mieć zacho­wa­nia innych ludzi. W opo­wia­da­niu Char­le­sa Dic­ken­sa pt. „Opo­wieść wigi­lij­na” głów­ny boha­ter oba­wiał się, że ktoś  ponow­nie go zra­ni, co wyja­śnia jego postę­po­wa­nie. Scro­oge został porzu­co­ny przez ojca do inter­na­tu w mło­dym wie­ku i nie mógł doświad­czyć miło­ści z jego stro­ny, dla­te­go też jako doro­sły czło­wiek, był ską­py i bez­u­czu­cio­wy. Co roku na świę­ta, jego sio­strze­niec zapra­szał go do swo­je­go domu, lecz on za każ­dym razem odma­wiał. Gdy ludzie, przy­cho­dząc do nie­go, pro­si­li o pomoc finan­so­wą, rów­nież odma­wiał. Postać Ebe­ne­ze­ra skła­nia mnie do reflek­sji, że jego posta­wa jest reak­cją obron­ną, więc nale­ży spoj­rzeć rów­nież z tej stro­ny na każ­de­go, kto jest dla nas niemiły.

3 aka­pit

ARGUMENT (2)

+ PRZYKŁAD książ­ki (1)

• reflek­sja z treści

• pod­su­mo­wa­nie przy­kła­du i argu­men­tu i odwo­ła­nie do tezy

Książ­ki mogą nauczyć nas tole­ran­cji. Dobrym tego przy­kła­dem może być powieść A.A Mil­ne pt. „Kubuś Pucha­tek”, w któ­rej każ­dy z boha­te­rów jest inny, co uczy nas akcep­ta­cji same­go sie­bie, jak i sza­cun­ku do dru­gie­go czło­wie­ka. Kubuś Pucha­tek był uza­leż­nio­ny od czę­ste­go jedze­nia mio­du, Pro­sia­czek był bar­dzo stra­chli­wy, Kła­po­uchy miał depre­sję, a Tygry­sek był nad­po­bu­dli­wy. Mimo to wszy­scy razem przy­jaź­ni­li się i miło spę­dza­li wspól­nie czas. Cho­ciaż jest to książ­ka dla dzie­ci, nauczy­ła mnie, że nie­istot­ne jaki jest czło­wiek, war­to się z nim zaprzyjaźnić.

4 aka­pit

ARGUMENT 

+ PRZYKŁAD lek­tu­ry obowiązkowej

+ reflek­sja z treści

+ pod­su­mo­wa­nie przy­kła­du i argu­men­tu i odwo­ła­nie do tezy

Z obser­wa­cji boha­te­rów lite­rac­kich moż­na nauczyć się odpo­wie­dzial­no­ści. W książ­ce Antoine’a de Saint-Exupery’ego głów­ny boha­ter – Mały Ksią­żę trosz­czył się o swo­ją małą pla­ne­tę, dbał o nią, wyry­wał szko­dli­we baoba­by, i chro­nił swo­ją Różę. Jest on dla mnie przy­kła­dem dobre­go gospo­da­rza, któ­ry nigdy nie zapo­mi­na o swo­ich obo­wiąz­kach i sta­ra się poświę­cić jak naj­wię­cej, aby jego zie­mia była wypielęgnowana. 

5 aka­pit

• ODWOŁANIE DO TEZY

• przy­po­mnie­nie argu­men­tów i przykładów

• reflek­sje z treści

Na pod­sta­wie tych przy­kła­dów i argu­men­tów, któ­re są powy­żej, uwa­żam, że doświad­cze­nia życio­we boha­te­rów lite­rac­kich, mogą być poucza­ją­ce dla czy­tel­ni­ków, ponie­waż np. eki­pa ze Stu­mi­lo­we­go Lasu nauczy­ła mnie akcep­to­wa­nia ludzi, Mały Ksią­żę – odpo­wie­dzial­no­ści, a Ebe­ne­zer Scro­oge – aby przyj­rzeć się, co czu­je ktoś inny zanim oce­ni­my jego reakcję.