OBYCZAJE
Jedność gromady lipieckiej wspomagają wspólne zwyczaje:
obieranie kapusty — spotykanie się wieczorne, by przy pracy rozmawiać; w tomie „Jesień” mieszkańcy wsi spotykają się u Boryny i obierają kapustę;
Dzień Zaduszny — od rana słychać dzwony, organista z synem zbiera pieniądze na wspominki, jeśli kogoś nie stać na modlitwę za nieboszczyka — może ofiarować trzy jajka. Ksiądz wyczytuje imiona zmarłych, cała gromada się za nich modli, po południu odbywają się nieszpory, przy cmentarzu są beczki na dary — dla żebraków (wierzono, że to upiory naszych zmarłych), Jambrożego, organisty i księdza. Kuba kruszy na nagrobek chleb — to odwołanie do obrzędu dziadów.
wesele — wysyłanie swatów do domu panny młodej, by zachwalali pana młodego i ustalili warunki umowy ślubnej, bielenie wapnem całego domu, obcięcie warkoczy młodej mężatce — na znak nowego etapu w życiu, orszak pana młodego zmierzający do domu panny młodej, błogosławieństwo rodziców udzielane młodej parze; powitanie w domu weselnym młodych chlebem i solą, pierwszy taniec młodej pary (najpierw Jagna tańczy z parobkami, później z Maciejem), zbieranie pieniędzy w warząchew, oczepiny — Jagna ma założony czepiec (jest już białogłową), przenosiny Jagny do domu Boryny, Matka Jagny wnosi do domu sól, chleb i pęk święconych kłosów, by zapewniły dostatek. Po przejściu przez próg kobiety rzucają w stronę młodej mężatki wyprute nitki, by odpędzić nieszczęście.
Pełne opracowanie i streszczenie czterech tomów „Chłopów” Władysława Stanisława Reymonta (czas akcji, język, motywy, konteksty, symbole) znajdziesz w moim sklepie.