• oportunizm — postawa cechująca się brakiem stałych zasad i wyznawanych poglądów oraz łatwym przystosowaniem się do okoliczności dla doraźnych osobistych korzyści.
  • autokratyzm — postawa osoby nieliczącej się z kimś, władczej, nieznoszącej sprzeciwu
  • liberalizm — tolerancyjny stosunek wobec poglądów lub czynów innych ludzi, bez względu na to, czy uznaje się je za słuszne.
  • asertywność — postawa charakteryzująca się akceptacją samego siebie, otwartością i bezpośredniością w wyrażaniu własnych poglądów.
  • perfekcjonizm — dążenie do doskonałości w wykonywaniu czegoś, często przesadne, uniemożliwiające sprawne działanie.
  • megalomania — przesadne przekonanie o swojej wartości, skłonność do przeceniania własnych możliwości, znaczenia osiąganych sukcesów.
  • racjonalizm — światopogląd i postawa, charakteryzująca się przekonaniem o pozytywnej roli rozumu i nauki, przeciwstawianego negatywnie ocenianym uczuciom, wierze religijnej.
  • irracjonalizm — kierowanie się wiarą, instynktem, intuicją.
  • introwertyk — osoba, która energię czerpie z własnego życia wewnętrznego. Ten typ osobowości nie potrzebuje wielu bodźców zewnętrznych, tak istotnych dla ekstrawertyka, najlepiej czuje się w samotności, skupiając uwagę na swoich myślach i odczuciach.
  • ekstrawertyk – typ osobowości, który zyskuje energię, przebywając wśród innych ludzi. Traci ją, gdy spędza czas w samotności. Ekstrawertyk jest pełen optymizmu, a jego życie ma szybkie tempo i przesycone jest realizacją pasji.
  • obiektywny — to określenie opisujące osobę, która sprawiedliwie patrzy na dane zagadnienie lub zjawisko. Potrafi odrzucić emocje, patrząc wyłącznie na fakty, i to na ich podstawie podejmuje decyzję. Podczas oceny odrzuca emocje oraz własne uprzedzenia. Synonimami tego słowa są sprawiedliwy, uczciwy, bezstronny.
  • subiektywizm — bycie stronniczym, patrzenie na pewne kwestie z własnej perspektywy, zgodnie z własnymi przekonaniami, poglądami oraz uczuciami.
  • komizm — kategoria estetyczna, określająca właściwości zjawisk zdolnych wywołać śmiech oraz okoliczności, w jakich dochodzi do powstania tej reakcji.
  • ironia — ukryta złośliwość, jej celem nie jest upokorzenie rozmówcy, tylko zwrócenie uwagi na pewien problem w nieco pokrętny sposób.
  • stereotyp — uproszczone przeświadczenie dotyczące genezy różnych zjawisk, w tym dotyczących innych grup społecznych.