• opor­tu­nizm — posta­wa cechu­ją­ca się bra­kiem sta­łych zasad i wyzna­wa­nych poglą­dów oraz łatwym przy­sto­so­wa­niem się do oko­licz­no­ści dla doraź­nych oso­bi­stych korzyści.
  • auto­kra­tyzm — posta­wa oso­by nie­li­czą­cej się z kimś, wład­czej, nie­zno­szą­cej sprzeciwu
  • libe­ra­lizm — tole­ran­cyj­ny sto­su­nek wobec poglą­dów lub czy­nów innych ludzi, bez wzglę­du na to, czy uzna­je się je za słuszne.
  • aser­tyw­ność — posta­wa cha­rak­te­ry­zu­ją­ca się akcep­ta­cją same­go sie­bie, otwar­to­ścią i bez­po­śred­nio­ścią w wyra­ża­niu wła­snych poglądów.
  • per­fek­cjo­nizm — dąże­nie do dosko­na­ło­ści w wyko­ny­wa­niu cze­goś, czę­sto prze­sad­ne, unie­moż­li­wia­ją­ce spraw­ne działanie.
  • mega­lo­ma­nia — prze­sad­ne prze­ko­na­nie o swo­jej war­to­ści, skłon­ność do prze­ce­nia­nia wła­snych moż­li­wo­ści, zna­cze­nia osią­ga­nych sukcesów.
  • racjo­na­lizm — świa­to­po­gląd i posta­wa, cha­rak­te­ry­zu­ją­ca się prze­ko­na­niem o pozy­tyw­nej roli rozu­mu i nauki, prze­ciw­sta­wia­ne­go nega­tyw­nie oce­nia­nym uczu­ciom, wie­rze religijnej.
  • irra­cjo­na­lizm — kie­ro­wa­nie się wia­rą, instynk­tem, intuicją.
  • intro­wer­tyk — oso­ba, któ­ra ener­gię czer­pie z wła­sne­go życia wewnętrz­ne­go. Ten typ oso­bo­wo­ści nie potrze­bu­je wie­lu bodź­ców zewnętrz­nych, tak istot­nych dla eks­tra­wer­ty­ka, naj­le­piej czu­je się w samot­no­ści, sku­pia­jąc uwa­gę na swo­ich myślach i odczuciach.
  • eks­tra­wer­tyk – typ oso­bo­wo­ści, któ­ry zysku­je ener­gię, prze­by­wa­jąc wśród innych ludzi. Tra­ci ją, gdy spę­dza czas w samot­no­ści. Eks­tra­wer­tyk jest pełen opty­mi­zmu, a jego życie ma szyb­kie tem­po i prze­sy­co­ne jest reali­za­cją pasji.
  • obiek­tyw­ny — to okre­śle­nie opi­su­ją­ce oso­bę, któ­ra spra­wie­dli­wie patrzy na dane zagad­nie­nie lub zja­wi­sko. Potra­fi odrzu­cić emo­cje, patrząc wyłącz­nie na fak­ty, i to na ich pod­sta­wie podej­mu­je decy­zję. Pod­czas oce­ny odrzu­ca emo­cje oraz wła­sne uprze­dze­nia. Syno­ni­ma­mi tego sło­wa są spra­wie­dli­wy, uczci­wy, bezstronny.
  • subiek­ty­wizm — bycie stron­ni­czym, patrze­nie na pew­ne kwe­stie z wła­snej per­spek­ty­wy, zgod­nie z wła­sny­mi prze­ko­na­nia­mi, poglą­da­mi oraz uczuciami.
  • komizm — kate­go­ria este­tycz­na, okre­śla­ją­ca wła­ści­wo­ści zja­wisk zdol­nych wywo­łać śmiech oraz oko­licz­no­ści, w jakich docho­dzi do powsta­nia tej reakcji.
  • iro­nia — ukry­ta zło­śli­wość, jej celem nie jest upo­ko­rze­nie roz­mów­cy, tyl­ko zwró­ce­nie uwa­gi na pewien pro­blem w nie­co pokręt­ny sposób.
  • ste­reo­typ — uprosz­czo­ne prze­świad­cze­nie doty­czą­ce gene­zy róż­nych zja­wisk, w tym doty­czą­cych innych grup społecznych.