Motyw wesela i jego znaczenie w kreacji świata przedstawionego. Omów zagadnienie na podstawie Wesela Stanisława Wyspiańskiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Wstęp (wprowadzenie):

Wesele to uroczystość, w której zawsze uczestniczą dwa rody – członkowie rodziny pana młodego i panny młodej. Jest więc momentem, w którym musi nastąpić spotkanie ludzi z dwóch różnych światów; sytuacja wymusza na tych, którzy pozornie nie mają ze sobą nic wspólnego, przebywanie w jednym miejscu, z tego względu uroczystość ta jest pretekstem do ukazania starcia różnych światopoglądów.

Rozwinięcie („Wesele”):

Tytułowe wesele w dramacie Stanisława Wyspiańskiego to uroczystość, w której uczestniczą przedstawiciele dwóch światów: artyści, dziennikarze i inteligenci – znajomi Pana Młodego – oraz ludzie ze wsi – towarzystwo Panny Młodej. Wydarzenie zmusza ludzi z różnych warstw społecznych do przebywania w swoim towarzystwie; widać to zresztą już w pierwszych słowach akcji, gdy Czepiec zadaje Dziennikarzowi pytanie: Cóż tam, panie, w polityce?. Możemy się domyślać, że pyta, aby przełamać lody – chociaż wie doskonale, jak wygląda sytuacja u Chińczyków (sam podkreśla, że śledzi prasę na bieżąco), zadaje pytanie Dziennikarzowi, aby nawiązać rozmowę, jednak jest to prowokacja, bo w rozmowie z inteligentem nawiązuje do powstania bokserów, zatem rewolucji wobec klasy panującej. Wesele staje się także okazją do sprawdzenia, co przedstawiciele różnych warstw wiedzą o innych. W czasie dramatu wielokrotnie zostaje ukazane poczucie wyższości inteligentów nad rodziną i znajomymi Panny Młodej. Widać to zarówno w pogardliwej odpowiedzi Dziennikarza do Czepca, jak i w zachowaniu Radczyni, która z jednej strony gardzi chłopami, z drugiej natomiast – również szuka pretekstu do rozmowy i pyta Kliminę, czy już posiała na roli (choć akcja dzieje się w listopadzie, a nie na wiosnę).

Rozwinięcie (kontekst):

W kontekście uroczystości wesela można również wspomnieć o zaręczynach – uroczystości, która ma w tekstach literackich takie samo znaczenie, jak wesele. W „Panu Tadeuszu” Adama Mickiewicza uroczystość zaręczyn stanowi punkt kulminacyjny akcji, moment ostatecznego pogodzenia zwaśnionych rodów. Miłość – czyli to samo, co jest punktem wyjścia do organizacji wesela – staje się ostatecznym powodem umożliwiającym wspólne świętowanie. Istotnym elementem wesel jest także taniec, w trakcie którego członkowie obu rodów wspólnie celebrują nowy związek; pojawia się on także w trakcie zaręczyn Zosi i Tadeusza – wszyscy goście tańczą poloneza, co ostatecznie potwierdza zakopanie topora wojennego między skłóconymi rodami Sopliców i Horeszków.

Zakończenie (podsumowanie):

Wesele to symboliczna uroczystość, która wymusza na ludziach określone działanie. Zwykle w trakcie niej (choć – jak pokazuje „Pan Tadeusz” – również w trakcie zaręczyn) goście z dwóch rodów mogą przez chwilę być razem i wspólnie celebrować. Aby jednak mogli świętować, muszą znosić swoje towarzystwo (co pozwala np. ukazać wady takie jak pogarda czy chłopomania), a także być pogodzeni (czemu wyraz daje wspólny taniec Sopliców i Horeszków).