Rewolucja – siła niszcząca czy budująca? Omów zagadnienie na podstawie Nie-Boskiej komedii Zygmunta Krasińskiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Wstęp (wprowadzenie):

Zmia­ny zasta­ne­go porząd­ku świa­ta wpro­wa­dza­ją nowa­to­rzy lub bun­tow­ni­cy, któ­rzy doko­nu­ją ich dro­gą rewo­lu­cji. Czę­sto towa­rzy­szą im słusz­ne pobud­ki, chcą na przy­kład – jak powstań­cy listo­pa­do­wi – zyskać wol­ność i poko­nać zabor­cę, powstrzy­mać tyra­nów przed wyzy­skiem nie­win­nych jed­no­stek lub ukró­cić cier­pie­nia chło­pów wyko­rzy­sty­wa­nych przez panów. I cho­ciaż ideą rewo­lu­cjo­ni­stów jest wol­ność i rów­ność, to dro­ga do zmia­ny ukła­du sił wie­dzie przez prze­moc i okru­cień­stwo. Rewol­ta to czas prze­le­wu krwi, któ­ry spra­wia, że zbun­to­wa­ni albo wygra­ją i sta­ną się kla­są panu­ją­cą (któ­rej póź­niej znów sprze­ci­wią się inni pod­da­ni), albo prze­gra­ją, a wraz z klę­ską umrze nadzie­ja na zmia­nę na lep­sze. Rewo­lu­cja jest zatem zawsze siłą niszczącą. 

Rozwinięcie („Nie-Boska komedia”):

W „Nie-Boskiej kome­dii” Zyg­mun­ta Kra­siń­skie­go uka­za­no rewo­lu­cję prze­ciw­ko wszyst­kim war­to­ściom. Moż­na ją nazwać wręcz rewo­lu­cją total­ną, bo w wal­kach wzię­ły udział dwa prze­ciw­ne obo­zy: rewo­lu­cjo­ni­stów i ary­sto­kra­tów, któ­re nie mia­ły zamia­ru ustą­pić i powstrzy­mać roz­le­wu krwi. Obóz rewo­lu­cjo­ni­stów został uka­za­ny jako miej­sce okrut­ne, w któ­rym pano­wał fałsz; pozor­nie celem bun­tow­ni­ków było wpro­wa­dze­nie rów­no­ści i wol­no­ści, dla­te­go zwró­ci­li się oni prze­ciw­ko ary­sto­kra­cji, jed­nak ich pobud­ki były o wie­le mniej szla­chet­ne. Liczy­ło się dla nich jedy­nie to, by się zemścić i zro­bić karie­rę – jak tego chciał Bian­chet­ti – lub znisz­czyć chrze­ści­jań­stwo, o czym marzył Leonard i...