Opisz kreację gł. bohatera III cz. „Dziadów” A. Mickiewicza. Wyjaśnij znaczenie nadanych mu imion (więzień, Gustaw, Konrad, Pielgrzym)

Znamy tego romantycznego bohatera tekstów Mickiewicza, bo to postać o niejasnym statusie ontologicznym, jest jak kolejne wcielenie jednego bohatera:

JASIEŃKA — z ballady „Romantyczność (ducha przychodzącego do ukochanej Karusi);

UMARŁEGO — z poematu „Upiór” , który opowiada o tym, że karą za samobójczą śmierć jest powracanie jako umarły, odtwarzanie chwili śmierci i straszenie ukochanej;

WIDMA — z „Dziadów cz. II”, który niezapraszany pojawia się o północy w przycmentarnej kaplicy, ma krwawy ślad na piersi i opuszcza miejsce dopiero za pasterką ubraną w strój żałobny;

PUSTELNIKA, GUSTAWA — z „Dziadów cz. IV”, który odwiedza Księdza i opowiada mu o swojej nieszczęśliwej miłości i samobójczej śmierci.

Główny bohater III części „Dziadów” Adama Mickiewicza to nadal postać o wielu imionach, które odzwierciedlają różne aspekty jego osobowości i roli, jaką odgrywa w utworze:

WIĘZIEŃ — pierwsze imię, jakie pojawia się w utworze. Symbolizuje ono stan ducha bohatera, który jest uwięziony przez swoje pragnienia, marzenia i ideały. Więzień to także odniesienie do sytuacji politycznej Polski w czasach Mickiewicza, kiedy to kraj był pod zaborami.

GUSTAW — imię bohatera w momencie, gdy jest romantycznym kochankiem, znamy go z „Dziadów cz. IV”. To młody człowiek pełen marzeń i ideałów, który jednak nie jest w stanie przekuć ich w działanie.

KONRAD — imię, które bohater przyjmuje po przejściu przemiany. Konrad to bojownik (znamy już przecież Konrada Wallenroda), który pragnie walczyć o wolność swojego narodu. Jest to postać wieszcza, który poprzez swoje pieśni chce przewodzić narodowi polskiemu w drodze do wolności.

PIELGRZYM — ostatnie imię, jakie przyjmuje bohater. Symbolizuje ono jego duchową podróż i poszukiwanie prawdy. Pielgrzym to także odniesienie do roli, jaką odgrywa wieszcz w społeczeństwie — jest przewodnikiem, który pokazuje drogę.