Streść bajkę Antoniego Goreckiego i zinterpretuj ją w kontekście utworu (paraboliczność utworu, symbolika agrarna i mesjańska, odniesienie do polskiego narodu, Chrystusa, opozycji wnętrza i zewnętrza).

Żego­ta opo­wia­da baj­kę Gorec­kie­go, któ­ra jest alu­zją do przy­po­wie­ści o dia­ble i ziar­nie: Bóg dał ludziom ziar­no, dia­beł je wykradł, zako­pał, wyro­sło — to para­bo­la, bo tak jest z nami, patrio­ta­mi, nie myśle­li­śmy o tym, bo uro­dzi­li­śmy się pod zabo­ra­mi, dopie­ro teraz, gdy jeste­śmy gnę­bie­ni za pocho­dze­nie, chce­my bro­nić ojczy­zny, więc car sam sobie robi wro­gów. To nadzie­ja, że poko­na­my zło, bo mamy poczu­cie przy­na­leż­no­ści.
Baj­ka jest para­bo­lą, czy­li prze­no­śnią, jaw­nym odwo­ła­niem do biblij­nych przy­po­wie­ści (nauk) gło­szo­nych przez Chry­stu­sa. Wystę­pu­je w niej sym­bo­li­ka agrar­na, to zasie­wa­nie ziar­na i nadziei, któ­re muszą obumrzeć, by wydać plon, śmierć jest zatem bra­mą do nowe­go świa­ta. Moż­na to inter­pre­to­wać też jako opo­wieść o mesja­ni­zmie, czy­li śmier­ci męczeń­skiej, któ­ra zba­wi przy­szłe poko­le­nia (jak Jezus); ziar­no to mło­dzież, któ­ra jest nie­win­na, ale jej ofia­ra nie pój­dzie na mar­ne, będzie kar­mić przy­szłe poko­le­nia. Zarów­no w tej baj­ce, jak i w wypo­wie­dzi Pio­tra Wysoc­kie­go uka­za­na jest opo­zy­cja tego, co widocz­ne, a tego, co znaj­du­je się w ukry­ciu i jest war­to­ścio­we — tak samo jest z siła­mi drze­mią­cy­mi w duchu narodowym.