Jeśli to czy­tasz — daj mi znać 🧡 na swo­im ulu­bio­nym kanale:

Jędrzej Dud­kie­wicz: – Ile i jakie sta­cje gra­ją ci teraz w gło­wie?

Ane­ta Kory­ciń­ska: – Wie­le. Pomi­ja­jąc pio­sen­ki, czy­li po pro­stu dźwię­ki i wymy­śla­ne wier­szy­ki, te sta­cje to „jestem mat­ką, muszę być odpo­wie­dzial­na, nie zapo­mnieć o dziec­ku”, „Boże, muszę coś nakrę­cić à pro­pos matur. I egza­mi­nu ósmo­kla­si­sty”, „Co będzie z książ­ką, jaki będzie odbiór?”, „Muszę coś napi­sać dla inne­go wydaw­nic­twa”, „Wal­czę z dostaw­cą ener­gii elek­trycz­nej, z któ­rym nie potra­fię się doga­dać, dla­cze­go źle wysta­wia fak­tu­ry” i jesz­cze kil­ka innych. Wszyst­kie gra­ją jed­no­cze­śnie, przez co naj­trud­niej jest zna­leźć balans, wyci­sze­nie i moż­li­wość odpo­czyn­ku bez udrę­ki, że muszę jesz­cze coś zro­bić. Tym bar­dziej że deadli­ne to dla mnie świętość.

Jeśli to czy­tasz — daj mi znać 🧡 na swo­im ulu­bio­nym kanale:

https://www.empik.com/radio-w-mojej-glowie-opowiesci-o-adhd-aneta-korycinska,p1474515661,ksiazka‑p

Książ­ka „Radio w mojej gło­wie. Opo­wie­ści o ADHD” jest już w SPRZEDAŻY!

 

Co w niej? Radio!

 

Życie z odpa­lo­ny­mi kil­ko­ma sta­cja­mi radio­wy­mi jed­no­cze­śnie, bez lito­ści. Wzgó­rza kre­atyw­no­ści, doko­ny­wa­nie cudów i nie­moż­li­wość wsta­nia z łóż­ka, syn­drom impo­sto­ra, poczu­cie wła­snej war­to­ści poni­żej god­no­ści, uza­leż­nie­nia, lęk i pasje, któ­re spra­wia­ją, że chce się żyć. Na smut­no i na weso­ło. Bez roman­ty­zo­wa­nia ADHD i bez sta­wia­nia się w roli ofia­ry. Tak chcia­łam, mam nadzie­ję, że tak wyszło. Mówię o sobie, ale by opa­no­wać ten ego­istycz­ny pamięt­nik i by nie spra­wiać wra­że­nia, że każ­dy tak ma, zapro­si­łam jesz­cze 18 osób do roz­mo­wy. Zosta­łam prze­kaź­ni­kiem, spi­sa­łam je, by mogły wybrzmieć jak opo­wieść. W koń­cu to książ­ka o różnorodności.