Motyw sokoła/teoria sokoła (ważny punkt noweli)

MOTYW SOKOŁA/ TEORIA SOKOŁA:

 „Teoria sokoła”, sformułowana przez Paula Heysego w 1871 roku, mówi, że w każdej dobrze skomponowanej noweli powinien występować główny motyw, często symbolizowany przez konkretny przedmiot o symbolicznym znaczeniu. Ten dominujący motyw, zwany „sokołem noweli”, jest obecny w każdym etapie fabuły i odgrywa kluczową rolę w jej rozwiązaniu. Zwykle punktem kulminacyjnym fabuły jest moment, w którym następuje zmiana losu głównego bohatera. W polskiej literaturze pozytywistycznej występuje np. w „Kamizelce” Bolesława Prusa (tytułowa kamizelka), w „Latarniku” Henryka Sienkiewicza (książka).